ခ်စ္သူသိေစ
ခင္ေမာင္တိုး
ပန္းပြင့္ရွိမွ
ရနံ ့ရတာမဟုတ္ဘူး
ဖူးသည့္တစ္ငံု ထံုသည့္တစ္ပြင့္
နမ္းခြင့္တစ္ရႈိက္ရခိုက္မွာ
ထာဝရအၿမဲတည္
နွလံုးသားမွာ စြဲၿမဲစြာထံုယစ္
ဆြတ္ပ်ံ ့ေန ခ်စ္သူသိေလ
ေတြ ့ခြင့္ရမွ မင္းမ်က္နွာလဝန္း
ၾကည့္ခြင့္တစ္ခါ ျမင္ခြင့္တစ္လွည့္
မင္းမရွိလည္းစြဲၿမဲစြာ
ဘယ္ေလာက္ေဝးေန
ေမာ့ၾကည့္ရင္ မိုးေကာင္းကင္လိုရွိ
ေတြ ့လို ့ေနခ်စ္သူသိေလ
ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး
ဘယ္မွာျဖစ္ျဖစ္
တြယ္ေနွာင္ရစ္ငင္
အိပ္မက္မွာအစဥ္အၿမဲရွိ
ေနရာခ်င္းလြဲလြဲ
ေဒသခ်င္းကြဲကြဲ
ျမင္ေယာင္စိတ္အစဥ္
အိပ္မက္မွာရွိ
ဖြင့္ဟေျပာမွ
ၾကားတတ္တာမဟုတ္ဘူး
စီးဆင္းတဲ့ စိမ့္စမ္းေရ
ေက်းငွက္တို ့တီးတိုးသံ
ခ်ိဳစြာၾကားရင္
မင္းစကားသံ စြဲၿမဲစြာက်န္ရစ္
ၾကားလို ့ေန ခ်စ္သူ သိေလ
ေတြ ့ခြင့္ရမွ မင္းမ်က္နွာလဝန္း
ၾကည့္ခြင့္တစ္ခါ ျမင္ခြင့္တစ္လွည့္
မင္းမရွိလည္းစြဲၿမဲစြာ
ဘယ္ေလာက္ေဝးေန
ေမာ့ၾကည့္ရင္ မိုးေကာင္းကင္လိုရွိ
ေတြ ့လို ့ေနခ်စ္သူသိေလ
ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး
ဘယ္မွာျဖစ္ျဖစ္
တြယ္ေနွာင္ရစ္ငင္
အိပ္မက္မွာအစဥ္အၿမဲရွိ
ေနရာခ်င္းလြဲလြဲ
ေဒသခ်င္းကြဲကြဲ
ျမင္ေယာင္စိတ္အစဥ္
အိပ္မက္မွာရွိ
ဖြင့္ဟေျပာမွ
ၾကားတတ္တာမဟုတ္ဘူး
စီးဆင္းတဲ့ စိမ့္စမ္းေရ
ေက်းငွက္တို ့တီးတိုးသံ
ခ်ိဳစြာၾကားရင္
မင္းစကားသံ စြဲၿမဲစြာက်န္ရစ္
ၾကားလို ့ေန ခ်စ္သူ သိေလ
