ဂႏၷမာ စႏၵာ ေတာင္.…
စံုျမိဳင္တန္း…မွာ ဖူးပြင့္ၾကတဲ့
ပန္းမာလာ သင္း…ရနံ႔ကၾကိဳင္
ငွက္ေပါင္းရယ္သာဓာကာ
သံဆာကာလည္း ျမဴး တူး ေပ်ာ္ၾကရွာ
ေညာင္ဖီလာ ေဗဒါေရႊေသာင္
ေရတံခြန္ၾကာျမေသြးလွ်
ံၾကည္လင္စြာေခြကာရစ္ႏြယ္
ျမစ္နဒီဆန္လွပါ သဲ
ေငြ ေသာင္ယံဦးမွာ
စႏၵာ စႏၵီ ကိႏၵရီတို႔မွာ
ပန္းေပါင္းေထြေထြရာေရႊနီဝါ
ဆင္ျမန္းကာပဲ ကခုန္ျမဴးရွာ
နန္းမူ နန္းလ်ာ ဆန္လွတာ
ေရႊလက္တြဲလို႔ ခ်စ္ပြဲခံကာ ေပ်ာ္ၾကရွာ
လွ်မ္းပဲ ပ ျမန္းစို႔ကႏၵရီ ကိႏၵရာအတူမကြာ
တြဲကာႏြဲကာ ဝဲကာပ်ံၾက
တြဲကာႏြဲကာ ဝဲကာပ်ံၾက
ပန္းစံုစြာ ဂနိုင္တြင္ၾကိဳင္အင္းလို႔သာ
ပန္းစံုစြာ ဂနိုင္တြင္ၾကိဳင္အင္းလို႔သာ
ထိုမွသာေခၚၾကဴးလို႔သာ ေငြေသာင္ယံ
ေရႊေတာင္ပံ မခြဲရက္ေအာင္ ႏြဲယွက္ေပ်ာ္ကာ
ထိုစဥ္အခါ ဗာရာသမင္း မင္းျဗမၼဒတ္
ဘုရင္ရာဇာ အေဖာ္မပါ တစ္ကိုယ္တည္းသာ
ေလးေတာ္ထမ္းကာ ျမိဳင္န္းေရႊမဝါ
ေရာက္လို႔လာ ကိႏၵရီကိႏၵရာ ႏွစ္ေဖာ္ၾကင္ယာ
ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ ျမင္မက္ေလေတာ့တစ္ခါ
မင္းဘုရင္ခ်င္းပင္ ျမိဳင္နန္းသူကိႏၵရီ
ေဒဝီခင္ရဲ႕အေပၚ ေမတၲာေတာ္
မွ်ားဖို႔ၾကံကာ သူ႔လင္ သက္ဝင္
ခ်စ္သူအစြယ္ကို ဇီဝိန္ေၾကြေအာင္
အဆိပ္တံမွ်ားနဲ႔ တစ္အားပစ္ကာ
သနားမညာ မင္းျဗမၼဒရာဇာ
အို…ေငြေမာင္ ရွင္ သဲေသာင္ယံမွာ
ေလာင္းျမတ္ကိနၵရာ
အို…ျမားနဲ႔ ခြင္း ပါလ႔ို ခ်စ္မယားမွာ
ေသာက ျဖာ
စီး က် မ်က္ရည္ေထြေထြ ေလေရႊေတာင္သမိုး
မယ့္ သက္လ်ာ အို… ဆံုး ေပါ့ ေတာ့တစ္ခါ
အသည္းအူ ပူေအာင္နာလို႕သာ ေပြ႔ယူငင္လို႔မွာ
ငိုမစဲ ရိႈက္ငင္သည္းနာစြာ
ဤအခါတြင္ ျဗမၼဒဘုရင္မင္း
မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာ
ခ်စ္စကားေျပာဖို႔အနားကိုကပ္ခါ ပ်ိဳကိႏၵရီ
ေမာင္ဘုရားကိုသနားပါ ေမတၲာေတာ္မွ်ပါ
မိဘုရားေျမွကာလက္ယာထားမွာ
ရက္စက္စြာေျပာေသာ္လည္း
ခ်စ္လင္ကလြဲဖြဲဇကြဲထင္တာ
ရက္စက္စြာေျပာေသာ္လည္း
ခ်စ္လင္ကလြဲဖြဲဇကြဲထင္တာ
အရွင္ ျမတ္ မခ်စ္နိုင္ပါ ေသေပမယ့္လည္း
မခြဲခြာဘူး မယ့္အခ်စ္ဦးသာ သစၥာဆို
တိုင္တည္ထား သိၾကားမွတ္ကာ အသက္ရွင္လာ
ေပ်ာ္ျမဴးစြာ ကိႏၵရီကိႏၵရာ
ေမာင္မယ္အခ်စ္ေၾကာင္း
ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ပင္ၾကာ
