ภายใต้ฟ้าคราม ยอดไม้งามงอกมาจากดิน
หยาดหยดไหลริน ยาพิรุณเย็นคอยๆซา
นกน้อยร้องเพลง เริงล้อลมที่พัดผ่านมา
สวนอันคุ้นตา สดใสยามผีเสื้อโบยบิน
ขอบรรเลงบทเพลงฤดูกาลนี้ที่กลับมาเยือน
โรยลงสิโปรยลงสิ เจ้ากลีบซากุระ
ฤดูกาลนี้ที่มาลาเผยชอผลิบาน
ปลาในสระน้ำ ว่ายเล่นน้ำ คลอเคลียรัดพัน
สร้างคลื่นน้อยเหล่านั้นที่ช่างชวนฝันยามชมดอกไม้
แม้อาทิตย์ไกลสองแสงให้ร่างกายเหนื่อยล้า
ตามที่ไร่นารวงข้าวทองจ้องดูตะวัน
ในยามค่ำคืน เหล่าผู้คนจะพบปะกัน
จุดดอกไม้ไฟ ละเล่นงานเทศกาล
ขอบรรเลงบทเพลงฤดูกาลนี้ที่กลับมาเยือน
ดาวน้อยใหญ่ ดาวประกาย ลอยในทางช้างเผือก
กลางราตรีนี้ไม้ชมจันทร์ยะเยือกเปือกปอน
หอมไอคิมหันต์ ตามลมนั้นมาจากที่ใด
หรือจะเป็นต้นไม้ที่มีก้านใบน้ำตาลเหล่านั้น
พรมใบแดง คลุมพื้นดินที่เริ่มเยือกเย็น
เงยดูแล้วเป็นท้องนภาสีแดงจางๆ
บินทวนสายลม น่าชื่นชมแมลงปอนั้น
ทำนองก้องดัง เด็กน้อยกำลังเล่นซ่อนแอบ
ขอบรรเลงบทเพลงฤดูกาลนี้ที่กลับมาเยือน
โชยมาสิ โชยมาสิ ลมเย็นจงพัดมา
ชมทุ่งดอกไม้พลับพลึงแดงสวยจนจับตา
ดังพูดเอ่ยเชิญ เรียกให้เดินตามทางเรื่อยมา
นกอีการำร้องให้ฉันและเธอมุ่งกลับบ้านเรา
ลมอันหนาวเย็นบาดผิวกายจนเริ่มสั่นเทา
วันที่พวกเรา ฉลองกันค่ำคืนสิ้นปี
ผู้คนครอบครัว ใกล้ชิดในเหมันต์เช่นนี้
โอบกอดรัดกัน เตียงขอเราเต็มด้วยไออุ่น
ขอบรรเลงบทเพลงฤดูกาลนี้ที่กลับมาเยือน
กราวร่วงลง พราวพร่างพราย เจ้าเกล็ดหิมะเย็น
เคียงคู่ดอกไม้ขาวนวลเนียนชื่อหยาดหิมะ
และเพียงไม่นาน วันสดใสจะกลับหวนมา
ฉันจะร้องเพลงนี้ก้องดังจนเธอเหลียวกลับมามอง
วนเรื่อยไป วนเรื่อยไป ไม่มีทางจบลง
วนเรื่อยไป วนเรื่อยไป เพลงฤดูกาลนี้
วนเรื่อยไป วนเรื่อยไป ไม่มีทางจบลง
และจะยืนอยู่เคียงเท่าที่โลกนี้ยังมีชีวิต
