ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ହେ, ଚକାଆଖି
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଶୁଖିଲାଣି କଣ୍ଠ ଡାକି ଡାକି
ଶୁଖିଲାଣି କଣ୍ଠ ଡାକି ଡାକି
ସତ କହୁଛି କି ମିଛ ମୁଁ କହୁଛି
ସତ କହୁଛି କି ମିଛ ମୁଁ କହୁଛି
ବାଇଶି ପାହାଚ ତୋର ସାକ୍ଷୀ
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଦିନେ ନ ଶୁଣିଲୁ ଦୁଃଖ ମୋର
ତୁ କି ନୁହଁ ନାଥ ଅନାଥର?
ଦିନେ ନ ଶୁଣିଲୁ ଦୁଃଖ ମୋର
ତୁ କି ନୁହଁ ନାଥ ଅନାଥର?
ବଡ଼ ଆଶାକରି ଆସିଥିଲି ଧାଇଁ
ବଡ଼ ଆଶାକରି ଆସିଥିଲି ଧାଇଁ
ବଡ଼ଦାଣ୍ଡ ତୋର ଅଛି ସାକ୍ଷୀ
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ତୋ′ ବିନା ମୋର କେ ଅଛି ଭବେ?
କହ ମୁଁ ଡାକିବି ତାକୁ ତେବେ
ତୋ ବିନା ମୋର କେ ଅଛି ଭବେ?
କହ ମୁଁ ଡାକିବି ତାକୁ ତେବେ
କିମ୍ପାଇଁ ନିରାଶ କରୁ ବହି ରୋଷ?
କିମ୍ପାଇଁ ନିରାଶ କରୁ ବହି ରୋଷ?
କହ ମୋର କେଉଁ ଦୋଷ ଦେଖି
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ସବୁ ବନ୍ଧନ ମୁଁ କାଟି ଦେଇ
ତୋ ଭୁଜ ଛାଇକି ଅଛି ଚାହିଁ
ସବୁ ବନ୍ଧନ ମୁଁ କାଟି ଦେଇ
ତୋ ଭୁଜ ଛାଇକି ଅଛି ଚାହିଁ
ଦୁଃଖହାରି ତୋତେ ବୋଲିବି କି ଆଉ
ଦୁଃଖହାରି ତୋତେ ବୋଲିବି କି ଆଉ
ଭବ ଜଳେ ଯେବେ ଯାଏ ଭାସି
ତୋ ସିଂହଦୁଆର ଅଛି ସାକ୍ଷୀ
ତୋ ଗରୁଡ଼ସ୍ତମ୍ଭ ଅଛି ସାକ୍ଷୀ
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଶୁଖିଲାଣି କଣ୍ଠ ଡାକି ଡାକି
ସତ କହୁଛି କି ମିଛ ମୁଁ କହୁଛି
ସତ କହୁଛି କି ମିଛ ମୁଁ କହୁଛି
ବାଇଶି ପାହାଚ ତୋର ସାକ୍ଷୀ
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
ଆହେ ଚକାଆଖି, ଆହେ ଚକାଆଖି
