มาบัดนั้นยามหลับตาพาวุ่น

คนิงคุณใจหม่น

ละเหมือนดังเขามีมนต์

กล่อมใจเฮาอยู่เรื่อย

ให้หลงเผ้ออยู่สู่วัน

ละถึงภูเขาใหญ่กั้น

คือเป็นปล่องสะพานเดิน

หัวใจเหินเมฆาข้ามป่าดอน

มาวอนน้อง

วอนน้องให้รักเดียว

ใจเดียวดำรงคงมั้น

หัวใจอย่าเลี้ยวต่อกัน

ร้อยวันร้อยเดือนวอนซื่อ

จับปลาอย่าจับสองมือ

ขอวอนคนซื่อ

หัวใจอย่าแบ่งปัน

วอนน้องให้รักจริง

อย่ากลัวใครนินทานั้น

ใจพี่ขอยืนยัน

หมายมั้นฮักนางเต็มเปี่ยม

ฮักแท้ใช่ฮักเทียมเทียม

ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม

หวังหลอกลวงใคร

หัวใจอ้ายขอมอบถวาย

คนโก้โสเสี่ยง

บ่สงสารกะตายแน่เกี้ยง

ใจนั้นรักคุณ

ยามคิดวุ่นกินอิ่มยังหลง

สงสารใจฮักนางเต็มม้วน

ซวนจาต้านเสียงหวานตอบพี่

หัวใจนวยนี้

วอนน้องส่องเหลียว

กลัวน้องไม่รักเดียว

กลัวเลี้ยวกลัวคนลืมง่าย

กลัวหลอกให้พี่อาย

กลัวหลายกลัวหวานเป็นส้ม

ถ้าน้องไม่รักเป็นลม

พี่กลัวรักล่ม

แพ้อาจถึงนอนคราง

หลงทางถามคนหายวุ่น

หลงทางถามคนหายวุ่น

หลงคุณมันกลุ้มบ่ซวง

ย่านแต่ดวงบ่สมพงษ์ดอกฟ้า

เป็นหญ้าตำแต่ดิน

ย่านเจ้าปิ่นไปหาคนอื่น

ขอวอนขวัญยืน

รักเดียวน้อง

รักเดียวน้องเออ