EleGanT_WoMaN

Seni tekrar affettiğimi

hissedecekler diye ödüm kopuyor.

O kadar da aptalım ki ;

Soranlara “Affetmedim” diyorum.

söylediğim yalanlara gün geliyor,

kendim bile inanıyorum.

Güçlü görünmeye çalışıp,

sen hayatımda

yokmuşsun gibi davranıyorum

ama bir türlü olmuyor, beceremiyorum.

Gidenlerin gelmeyeceğini,

Gelsede eskisi gibi olmayacağını

bildiğim halde seviyorum.

Lanet olsun,

hemde çok seviyorum

Eğer elimde olsa

şu kırılgan yanımı değiştirip,

yüreğimi baştan inşa ederdim.

Yaptığın onca haksızlığa rağmen

seni hayatimda tutabilmek için

çok mücadele verdim.

Şimdi ise geri çekilip

izliyorum olup bitenleri ve

gelip, gidenleri.

meğer ne büyük aptalmışım.

sana yıllarca nasıl da inanmışım,

hatta nasıl da kanmışım.

sen benim en büyük sınavım,

en zor zamanımmışsın.

maalesef bunu geçte olsa anladım.

Yüzüme yerleştirdiğim sahte gülümsemeyi

anlayacaklar diye ödüm kopuyor.

Mutlu görünmek sanırım,

seven bir insanın en çaresiz anıdır.

Ben seni emin ol affettim ama

Ne olur sen kendini affetme sakın.

Benim gibi seninde ciğerin dağlansın.

Biliyorum ki bana bu dünyada

cehennemi yaşattığın için,

sende kendi cehenneminde yanacaksın.

ve Gün gelecek sende kendi yüreğine

Fransız kalacaksın.

Ben seni affettim ama

Allah bu yürek yangınını affetmez.

Çünkü sen benim onlarca ahımı aldın,

tertemiz gençliğimi çaldın.

Çıkıpta birgün karşıma ,

özür dileme benden sakın.

Bende sana yanacak bir

can bırakmadın.

Sen beni mutlu edecek

tüm yolları kendi ellerinle yıktın,

Bundan sonra yersiz ve

yurtsuz kalacaksın.

Şimdi benim dönmemi bekleme.

Ben sana yüzümü bir daha dönersem şayet;

Cehenneme bakmış olacağım...

Affettim//Şiir

Yazar:Sarp Babaoğlu & Songül Ünsal

Not:Biz Acılarımıza Aşık İnsanlarız...