Μου έχεις τάξει μια εκδρομή

μα είναι για μας η κάθε μέρα βροχή

μ' έχει κουράσει αυτή η διαδρομή

ένα τοπίο όλο όχι και μη

Κι είναι η πόρτα κλειστή

όμως για μένα ήσουν πάντα

μια πληγή ανοιχτή

μα πού ξέρεις μπορεί

να ταξιδέψουμε μια μέρα

ή μια νύχτα μαζί

Θα 'θελα ξανά να με θες

θα 'θελα αέρας να γίνεις

να περνάω τις νύχτες που καίς

το πουκάμισό μου ν' ανοίγεις

Να 'μαι φάντασμα στη σιωπή

να 'σαι όλα αυτά που φοβάμαι

κι ύστερα με ένα φιλί

μες τα χέρια σου να κοιμάμαι

μες τα χέρια σου να κοιμάμαι

μες τα χέρια σου να κοιμάμαι

μες τα χέρια σου να κοιμάμαι