วับวาว

แม้

ว่ายามค่ำคืนจะเป็นเวลาแห่งความสุขสันต์

แสงไฟงดงามบันดาลให้ใจได้คลายไหวหวั่น

แต่ว่าเธอนั้นช่างห่างไกล

ใจช่างหวั่นไหว

ไม่มีเธออีกแล้ว

มันก็ผ่านเวียนมาถึง

มี

อันต้องจากกันแสนไกล

นาน

จะอีกนานเท่าไร

เฝ้าคอยเธอคืนมาหา

เหม่อมองท้องฟ้าวับวาว

ดั่งตาของเธอ

ฉันมองเหม่อละเมอถึงเธอที่อยู่แสนไกล

เหม่อมองท้องฟ้าวับวาวดวงดาวดวงนั้น

ให้พลันได้คิดถึงเธอ

รักเธอจนสุดหัวใจ

แม้

ว่ายามค่ำคืนจะเป็นเวลาแห่งความสุขสันต์

แสงไฟงดงามบันดาลให้ใจได้คลายไหวหวั่น

แต่ว่าเธอนั้นช่างห่างไกล

ใจช่างหวั่นไหว

ไม่มีเธออีกแล้ว

มันก็ผ่านเวียนมาถึง

มี

อันต้องจากกันแสนไกล

นาน

จะอีกนานเท่าไร

เฝ้าคอยเธอคืนมาหา

เหม่อมองท้องฟ้าวับวาว

ดั่งตาของเธอ

ฉันมองเหม่อละเมอถึงเธอที่อยู่แสนไกล

เหม่อมองท้องฟ้าวับวาวดวงดาวดวงนั้น

ให้พลันได้คิดถึงเธอ

รักเธอจนสุดหัวใจ

เหม่อมองท้องฟ้าวับวาว

ดั่งตาของเธอ

ฉันมองเหม่อละเมอถึงเธอที่อยู่แสนไกล

เหม่อมองท้องฟ้าวับวาวดวงดาวดวงนั้น

ให้พลันได้คิดถึงเธอ

รักเธอจนสุดหัวใจ

เหม่อมองท้องฟ้าวับวาว

ดั่งตาของเธอ

ฉันมองเหม่อละเมอถึงเธอที่อยู่แสนไกล

เหม่อมองท้องฟ้าวับวาวดวงดาวดวงนั้น

ให้พลันได้คิดถึงเธอ

รักเธอจนสุดหัวใจ