kendimi kırdım bile bile karanlığımda

en keskin uçlarıyla kalbime saplandı varlığım

sabah çarpar yüze yalnızlığını

aslında hep kendinden kaçtığını

dur bitirme cümleni

yapmadık üstümüze düşenleri

anlat ruhum yorgunluğunu

sen bekleme sar kendini

farkında vardığında herşeyi

anlat ruhum

yorgunluğunu

uyu, uyu, uyu

uyu, uyu, uyu

durduğum yerin ötesinde arardım derdimi

sınırlarımı çizmediğimde kandırdım kendimi

sabah çarpar yüze yalnızlığını

aslında hep kendinden kaçtığını

dur bitirme cümleni

yapmadık üstümüze düşenleri

anlat ruhum yorgunluğunu

sen bekleme sar kendini

farkında vardığında herşeyi

anlat ruhum

yorgunluğunu

uyu, uyu, uyu

uyu, uyu, uyu