คิดอยู่ทุกวัน คิดอยู่ทุกคืน

คิดว่าสักวัน ตัวฉันคงถูกลืม

น้อยลงทุกวัน ที่เราคุยกัน

เพราะว่าอะไร เธอถึงได้เปลี่ยนไป

คิด แต่ไม่ ถึง

คิด คิด แต่ไม่ ถึงเธอ

คิด แต่ไม่ ถึง

คิด คิด แต่ไม่ ถึงเธอ

เธอรู้บ้างไหม

ว่ามีใครทนทุกข์ทรมาน

อยากรู้เพียง

ว่าความคิดถึงของเธอกับฉัน

มันเท่ากันหรือเปล่า

ถามจริงๆว่าใจเธอเปลี่ยนไปหรือเปล่า

ฉันไม่คิดไปเองใช่ไหม

ความคิดถึงที่ฉันได้เคยส่งไป

ส่งไปไม่เคยถึงเธอเลย

ยังนึกถึงวันนั้น วันที่เราหัวเราะกัน

ไม่เคยลืมรอยยิ้มเธอสักครั้ง

จำได้ไหม วันที่เราทะเลาะกัน

เธอยังอภัยให้ฉันอยู่ทุกครั้ง

ทุกความทรงจำยังทำให้ฉัน

คิด แต่ไม่ ถึง

คิด คิด แต่ไม่ ถึงเธอ

คิด แต่ไม่ ถึง

คิด คิด แต่ไม่ ถึงเธอ

เธอรู้บ้างไหม

ว่ามีใครทนทุกข์ทรมาน

อยากรู้เพียง

ว่าความคิดถึงของเธอกับฉัน

มันเท่ากันหรือเปล่า

ถามจริงๆว่าใจเธอเปลี่ยนไป หรือเปล่า

ฉันไม่คิดไปเองใช่ไหม

ความคิดถึงที่ฉันได้เคยส่งไป

ส่งไปได้เพียงในความทรงจำ

ที่มีเราเรื่อยมา

แค่นึกภาพตอนนั้น ฉันก็มีน้ำตา

รู้บ้างไหมว่าเจ็บแค่ไหน

ความคิดถึงที่ฉันได้เคยส่งไป

ส่งไปไม่เคยถึงเธอเลย

ว่าความคิดถึงของเธอกับฉัน

มันเท่ากันหรือเปล่า

ถามจริงๆว่าใจเธอเปลี่ยนไป หรือเปล่า

ฉันไม่คิดไปเองใช่ไหม

ความคิดถึงที่ฉันได้เคยส่งไป

ส่งไปได้เพียงในความทรงจำ

ที่มีเราเรื่อยมา

แค่นึกภาพตอนนั้น ฉันก็มีน้ำตา

รู้บ้างไหมว่าเจ็บแค่ไหน

ความคิดถึงที่ฉันได้เคยส่งไป

ส่งไปไม่เคยถึงเธอเลย

คิดแต่ไม่ถึง คิด คิด

แต่ไม่ถึงเธอ

คิดแต่ไม่ถึง คิด คิด

แต่ไม่ถึงเธอ

คิดแต่ไม่ถึง คิด คิด

แต่ไม่ถึงเธอ

คิดแต่ไม่ถึง คิด คิด

ส่งไปไม่เคยถึงเธอเลย

คิดแต่ไม่ถึง คิด คิด

แต่ไม่ถึงเธอ

คิดแต่ไม่ถึง คิด คิด

แต่ไม่ถึงเธอ

ถ้าเธอนั้นจะไม่กลับมา

อยากให้รู้ว่าทุกๆช่วงเวลา

ไม่เคยไม่คิดถึงเธอเลย