เดินๆๆลำเพลินหมอลำ

ไปเมืองต่ำเมืองล่างซักกะหน่อย

ไปแบบเฮาคนตัวน้อยๆ

กะจ้อยร่อยเจียมเนื้อเจียมตัว

ลงไปไทยไปเบิ่งสาก่อน

ลาบ้านนอนลาบก้อยแซบนัว

หอบกระเป๋าขึ้นรถแดงรถทัวร์

บอกตีตั๋วปลายทางบางกอก

เดินๆๆย่ำเดินย่ำเกิบ

เป็นเด็กเสริฟเด็กปั้มน้ำมัน

ล้างอัดฉีดวิ่งเดินทั้งวัน

เหม็นน้ำมันเนื้อตัวมอมแมม

งานหนักเบาเราบ่คร่ำครวญ

ใจยังม่วนยังซื่นโฮแซว

ทำงานหนักอยู่กินเหมือนแมว

เป็นทิวแถวแนวคนอีสาน

โอ้ละหนอ เอิ๊ดๆๆๆ นายเอย

เดินๆๆลำเพลินหมอลำ

เป็นบทนำร่ำร้องขับขาน

ที่ราบสูงเป็นมาช้านาน

หอบสังขารซัดเซเร่ไป

เลยปักษ์ใต้ไปสิงคโปร์

เมืองคนโตนายลีกวนยู

เป็นหรือตายยังไงไม่รู้

แม่อีหนูรอฟังข่าวคราว

เดินๆๆเดินหางานทำ

ทำทุกอย่างจนหน้าดำซีดเซียว

รอความหวังอีสานสีเขียว

รอข้าวเหนียวเขียวเต็มผืนนา

เป็นนิคแน็คไม่มีแดกจะว่ายังไง

ยุคชาติไทยเมืองไทยไม่มีปัญหา

คนอีสานหมื่นร้อยแสนล้าน

เดินหางานยุคนิคพัฒนา

เดินละเดินละเดิน

ล้มตะแคงจนแรงหมด

เดินละเดินละเดิน

ไหลตายไม่ฟื้นกลับ

โอ้ละหนอออออ