เมื่อฝนโปรยจากฟ้า

ที่ฉันมาเมืองหลวง

โดนความรัก โดนความรักหลอกลวง

ต้องช้ำทรวง น้ำตาร่วงไหลหลั่ง

คิดถึงแฟนคนเก่า ใจสาวเศร้าจัง

นอนน้ำตารินหลั่ง หม่นหมาง อกเรา

เมื่อรู้ตัวก็สาย

สุดเสียดายความสาว

นั่งรถเบ็นซ์ นั่งรถเบ็นซ์เด่นพราว

โธ่หนอเรา หลงมัวเมาเขาพา

ฉันหลงไปทุกสิ่ง เป็นหญิงเที่ยวบาร์

จึงเสียตัวดังว่า อายฟ้าและดิน..

วอน พี่ที่อยู่นา

คอยก่อนพี่จ๋าสาริกาคืนถิ่น

ลาเมืองกรุงเรือดริ้นยุงมันกิน

ตรมอุราสาริกาโบยบิน

กลับคืนถิ่นด้วยความลำเค็ญ..

เมื่อถึงเดือนสิบสอง

ยิ่งหมองใจไม่เว้น

เก็บความช้ำ เก็บความช้ำค่ำเย็น

นั่งนึกเป็น เหมือนคืนเพ็ญฟ้าโปร่ง

เอาหัวใจหมองไหม้ ใส่ไว้ในกระทง

ความช้ำใจลอยส่ง ลงน้ำเจ้าพระยา..

วอน พี่ที่อยู่นา

คอยก่อนพี่จ๋าสาริกาคืนถิ่น

ลาเมืองกรุงเรือดริ้นยุงมันกิน

ตรมอุราสาริกาโบยบิน

กลับคืนถิ่นด้วยความลำเค็ญ..

เมื่อถึงเดือนสิบสอง

ยิ่งหมองใจไม่เว้น

เก็บความช้ำ เก็บความช้ำค่ำเย็น

นั่งนึกเป็น เหมือนคืนเพ็ญฟ้าโปร่ง

เอาหัวใจหมองไหม้ ใส่ไว้ในกระทง

ความช้ำใจลอยส่ง ลงน้ำเจ้าพระยา..