ทน เดียวดาย

หมดความหมาย ไป

เจ็บปวดใจ ใยมาทิ้งกัน

คิด คิดไป

ฉันผิดที่ไหนกัน

เธอบอกกับฉัน

รัก มั่นไม่ คลาย

นาน นานไป

เธอเปลี่ยนไม่เหมือนเคย

กับเปิดเผยรักใหม่

ใกล้ชิดเธอ

ทั้งหัวใจ ให้เธอ

ให้เธอ เธอไม่เห็นใจ

ฉันเชื่อใจ เชื่อใจ

เชื่อใจ แต่กลับทิ้งฉันไป

อย่างนี้

ดึกตื่น ขึ้นมา

บดและคิด ไป

ผ่านแรงใจ ปั้นเป็นตัวแทน

ดินทุกก้อน

ฉันโบกฉันทุบแน่น

ด้วยความแค้น

ปั้นแทนตัวเธอ

ด้วยแรงกาย

หยาดเหงื่อและน้ำตา

กลั่นออกมาด้วยความ

เจ็บช้ำใจ

ฉันปั้นเธอปั้นเธอ

ปั้นเธอด้วยความตั้งใจ

ฉันปั้นเธอปั้นเธอ

ปั้นเธอจากคนหัว

ใจแหลกเหลว

ฉันทุบดินฉันร้องไห้

กลั้นน้ำตาที่หยดจาก

หัวใจ

ฉันปั้นเธอ

เพื่อเป็นคนใหม่

ไม่ให้เธอมีใจรักใคร

ความจริงใจ

อัดใส่ในเนื้อ ดิน

เลือดยุงลิ้น

ตรอมไม่สำคัญ

ลืมเวลาที่ผ่านล่วงพ้นนาน

มุ่งและหวังที่ร่าง

ไร้วิญญาน

เพียงสองมือ

ปั้นแต่งเติมเสริมมา

หุ่นหน้าตาเหมือนเธอ

ที่ทิ้งฉันไป

ฉันปั้นเธอปั้นเธอ

ปั้นเธอไม่ให้มีหัวใจ

ฉันปั้นเธอปั้นเธอ

ปั้นเธอให้อยู่กับฉัน

ตลอดไป

ฉันทุบดินฉันร้องไห้

กลั้นน้ำตาที่หยดจาก

หัวใจ

ฉันปั้นเธอ

เพื่อเป็นคนใหม่

ไม่ให้เธอมีใจรักใคร

ฉันทุบดินฉันร้องไห้

กลั้นน้ำตาที่หยดจาก

หัวใจ

ฉันปั้นเธอ

เพื่อเป็นคนใหม่

ให้อยู่กับฉันตลอดไป