ฉันไม่คิดว่าฉันว่าฉันจะรู้
ว่าคนเรานี้
เกิดมีความรักอย่างไรกัน
ราวกับเป็นดั่งเช่นนิทาน
เรื่องเราเล่าขาน
ว่ากาลครั้งหนึ่งวันนั้น
เริ่มจากคนสองคนที่เดินเข้ามา
สบตาต่อกัน
สบตาประสานจิตใจ
เกิดเป็นความหมายต่อกัน
อยากอยู่ใกล้ชิดผูกพัน
กันเรื่อยไป
เกิดเป็นความรัก
ขึ้นในหัวใจ
ฉันไม่คิดว่าฉัน
จะรู้ว่าใจของฉัน
เกิดมีความรักเธอเมื่อใด
รู้แต่เพียงว่า
จำภาพเธอขึ้นใจ
จดจำเธอไว้เมื่อกาลครั้ง
ที่เจอกัน
พบว่าลมหายใจเข้าออก
ฉันมีเธอ มีแต่เธอเท่านั้น
หลับตาก็เห็นหน้าเธอ
เร่งวันให้พบหน้ากัน
อยากอยู่ใกล้ชิด
ผูกพันกันเรื่อยไป
เกิดเป็นความรัก ให้เธอทั้งใจ
หากเธอนั้นต้องการจะถาม
ยากจะหาถ้อยคำอธิบาย
มันเกิดขึ้นที่หัวใจ
บอกเธอได้แค่นี้
พบว่าลมหายใจเข้าออก
ฉันมีเธอ มีแต่เธอเท่านั้น
หลับตาก็เห็นหน้าเธอ
เร่งวันให้พบหน้ากัน
อยากอยู่ใกล้ชิด
ผูกพันกันเรื่อยไป
เกิดเป็นความรัก
ให้เธอทั้งใจ
เกิดขึ้นตรงนี้
ที่ในหัวใจ
ไม่มีเหตุผล
นี่คือหัวใจ
