คำว่ารัก ที่เธอเขียนใส่ใจฉัน

ผ่านคืนวัน ยังฝังตรึงเสมอ

สีหมึกชัดขึ้นทุกวัน คำว่าฉันนั้นรักเธอ

วันไหนที่ไม่ได้เจอ ก็คอยห่วงหา

เมื่อบังเอิญ เห็นเธอควงใครอีกคน

ใจเคยสุขล้น ก็ปนเปื้อนด้วยน้ำตา

ยืนมองเธอสุขกับเขาด้วยใจที่เศร้าเกินกว่า

จะลืมภาพเจ็บติดตา แค่เดินจากไป

คำว่ารัก ที่เธอเขียนลงใจฉัน

ต้องใช้กี่ล้าน หยดน้ำตาลบจึงจะหาย

ถึงเป็นแค่ผู้แพ้ คนหนึ่ง

ก็ไม่เคยรักใครง่ายๆ

เมื่อรักเธอคือให้หมดใจ

แม้ต้องเจ็บช้ำ

อยากจะถือ ว่ารักนี้เธอให้ยืม

อยากจะลืม เธอไปไม่ต้องจดจำ

แต่ก็ยากจะลืมได้ลง

ใจยังคงร้องครวญเช้าค่ำ

นั่งร้องไห้ลบคำหนึ่งคำ นี้ด้วยน้ำตา

คำว่ารัก ที่เธอเขียนลงใจฉัน

ต้องใช้กี่ล้าน หยดน้ำตาลบจึงจะหาย

ถึงเป็นแค่ผู้แพ้ คนหนึ่ง

ก็ไม่เคยรักใครง่ายๆ

เมื่อรักเธอคือให้หมดใจ

แม้ต้องเจ็บช้ำ

อยากจะถือ ว่ารักนี้เธอให้ยืม

อยากจะลืม เธอไปไม่ต้องจดจำ

แต่ก็ยากจะลืมได้ลง

ใจยังคงร้องครวญเช้าค่ำ

นั่งร้องไห้ลบคำหนึ่งคำ นี้ด้วยน้ำตา

นั่งร้องไห้ลบคำหนึ่งคำ นี้ด้วยน้ำตา