ย่างเข้าเดือนห้า น้ำท่าก็แห้งขอดคลอง

เมื่อยามได้มองพื้นนาเป็นร่องแยกแตกระแหง

ต้นหญ้าสดเขียว ก็พลันแห้งเหี่ยวกรอบแดง

พื้นนาหน้าแล้ง

เหมือนดวงใจแห้ง แยกแตกเป็นผล

ย่างเข้าเดือนห้า แก้วตาคู่รักเปลี่ยนใจ

รู้ไหมว่าใครเฝ้าครวญหวลให้จิตใจปรวนแปร

สิ้นความสดใส นั่งซึมขรึมใต้ต้นแค

เหมือนคนพ่ายแพ้ หัวใจเป็นแผลรักเจ้าระบม

ลืม หมดสิ้นรสรักเก่า

น้องลืมร่มเงาใต้ต้นสะเดา และซุ้มลั่นทม

น้ำแห้งเดือนห้าน้องก็หนีหน้าไปตามสายลม

ทิ้งไว้เพียงกลีบลั่นทม

ให้มันเฉาแห้งเหี่ยวตาย

ย่างเข้าเดือนห้า ท้องฟ้าแห้งแล้งเมฆลอย

พื้นนาก็คอยน้ำฝนจะลอยร่วงหล่นเรียงราย

ดั่งหนุ่มคอยสาว เห็นทีจะเศร้าใจตาย

น้องชั่งใจร้าย หยามหัวใจชายทิ้งได้ลงคอ