สายไปแล้ววันวาน ไม่ย้อนคืนมา
เหลือเพียงหยดน้ำตา ที่ไหลริน
หาหม้ายเสียงคน ที่เคยชิน
คนหุงข้าวให้กิน หาหม้าย
ไม่มีคนถามว่า เหนื่อยหม้ายพี่
ไม่มีคนเซ้าซี้ คอยกวนใจ
ไม่มีคนคอยตัก ข้าวแกงให้
ไม่มีใครหันแล เวลาเมา
หยุดเหล้าได้ก็สายเสียแล้ว
หยุดเล่นได้มันสายเสียแล้ว
น้องไม่อยู่แล้วพี่จะรักใคร
นั่งทบทวนตัวเอง แล้วร้องไห้
บางครั้งก็สายเกินไปที่จะพูด
บางครั้งก็สายเกินไปที่จะแก้ไข
ไม่มีคนถามว่า เหนื่อยหม้ายพี่
ไม่มีคนเซ้าซี้ คอยกวนใจ
ไม่มีคนคอยตัก ข้าวแกงให้
ไม่มีใครหันแล เวลาเมา
หยุดเหล้าได้ก็สายเสียแล้ว
หยุดเล่นได้มันสายเสียแล้ว
น้องไม่อยู่แล้วพี่จะรักใคร
นั่งทบทวนตัวเอง แล้วเสียดาย
หยุดเหล้าได้ก็สายเสียแล้ว
หยุดเล่นได้มันสายเสียแล้ว
น้องไม่อยู่แล้วพี่จะรักใคร
นั่งทบทวนตัวเอง แล้วร้องไห้
