หยดน้ำเพียงละออง ที่ใครก็มองผ่าน

ถูกแสงดวงตะวัน ก็คงต้องแห้งไป

แต่ขอเพียงแค่เสี้ยวหนึ่ง

ซึ่งได้ใช้มันไป

เพื่อให้ดอกไม้ นั้นไม่ร้อนรน

กับรักที่ฉันที่มี ที่มันไม่ยิ่งใหญ่

อาจไม่ช่วยอะไร เมื่อเธอนั้นทุกข์ทน

ก็ขอเพียงให้รู้ว่า

วันที่ฟ้าเธอหม่น

ขอเป็นหนึ่งคน ที่ไม่ทิ้งกัน

ไม่ว่าเธอมีใคร

ในหัวใจฉันมีเธอ

ชีวิตจะมีแต่เธอเท่านั้น

จะอยู่จะคอยเป็น

ดังน้ำค้างกลางตะวัน

ห่วงใยเธอจนวันสุดท้าย

กับรักที่มี ที่เธอนั้นคงมองผ่าน

จากนี้ไปจนวัน ที่ฉันไม่หายใจ

อย่างน้อยเสี้ยวชีวิตหนึ่ง

ก็ได้ใช้มันไป

ใช้มันหมดใจ เพื่อจะรักเธอ

ไม่ว่าเธอมีใคร

ในหัวใจฉันมีเธอ

ชีวิตจะมีแต่เธอเท่านั้น

จะอยู่จะคอยเป็น

ดังน้ำค้างกลางตะวัน

ห่วงใยเธอจนวันสุดท้าย

กับรักที่มี ที่เธอนั้นคงมองผ่าน

จากนี้ไปจนวัน ที่ฉันไม่หายใจ

อย่างน้อยเสี้ยวชีวิตหนึ่ง

ก็ได้ใช้มันไป

ใช้มันหมดใจ เพื่อจะรักเธอ

อย่างน้อยคนที่ไม่มี

ไม่มีค่าเท่าไร

ก็ยังภูมิใจ..

ที่ได้รักเธอ