ਅੱਵਲ ਅਲਾਹ ਨੂਰ ਉਪਾਇਆ
ਕੁਦਰਤ ਕੇ ਸਬ ਬੰਦੇ
ਇਕ ਨੂਰ ਤੇ ਸਬ ਜੱਗ ਉਪਜਿਆ
ਕੌਣ ਭਲੇ ਕੌਣ ਮੰਨਦੇ
ਉਹ ਕੰਨ ਕੰਨ ਦੇ ਵਿਚ ਜਰੇ ਜਰੇ ਵਿਚ ਹਾਜ਼ਿਰ ਰਹਿੰਦਾ
ਉਹ ਆਣਿਆ ਨੂੰ ਬੋਲੇ ਗੂੰਗੇਆਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਲੈਂਦਾ
ਓਹਦੀ ਫਬਤ ਰੰਗਤ ਰੂਪ ਦਾ ਹੈ ਲਿਸ਼ਕਾ ਪੈਂਦਾ
ਦੇਹਾਂ ਸਚੀਆਂ ਰੱਖਿਓ ਜੀ
ਐਬਾਂ ਵਿਚ ਵੜਿਓ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਅੱਖੀਆਂ ਕੇ ਨਫਰਤ ਕਰਿਓ ਨਾ
ਕਿਰਤ ਕਰੋ ਵੰਡ ਕੇ ਛੱਕਿਆ ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜਓ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਅੱਖੀਆਂ ਕੇ ਨਫਰਤ ਕਰਿਓ ਨਾ
ਕਿਰਤ ਕਰੋ ਵੰਡ ਕੇ ਛੱਕਿਆ ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜਓ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਅੱਖੀਆਂ
ਦੌਲਤ ਸ਼ੋਹਰਤ ਤੀਨੀ ਹਾਨੇ
ਸਮਿਆਂ ਨਾਲ ਹਿੱਲ ਜਣਾ
ਜਾਤ ਗੋਤ ਦਾ ਮਾਨ ਨਾ ਕਿਜੇ
ਮਿੱਟੀਆਂ ਵਿਚ ਮਿਲ ਜਣਾ
ਮਿੱਟੀਆਨ ਵਿਚ ਮਿਲ ਜਣਾ
ਜੋ ਹੈ ਅੰਦਰ ਭਰ ਓਹੀ ਭੇਸ ਰੱਖੋ
ਨਿਮਰ ਸੁਬਹ ਤੇ ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਨੇਕ ਰੱਖੋ
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦੀ ਉੱਥੇ ਆਸਰਾ ਇਕ ਰੱਖੋ
ਕਰਦੇ ਰਹੋ ਸਿਮਰਨ ਜੀ
ਵਿਪਦਾ ਮੈਂ ਜਹਾਰਿਓ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਅੱਖੀਆਂ ਕੇ ਨਫਰਤ ਕਰਿਓ ਨਾ
ਕਿਰਤ ਕਰੋ ਵੰਡ ਕੇ ਛੱਕਿਆ ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜਓ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਅੱਖੀਆਂ ਕੇ ਨਫਰਤ ਕਰਿਓ ਨਾ
ਕਿਰਤ ਕਰੋ ਵੰਡ ਕੇ ਛੱਕਿਆ ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜਓ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਅੱਖੀਆਂ
ਹੁਕਮੇ ਅੰਦਰ ਸਭ ਕੁਜ ਚਲਦਾ
ਹੁਕਮ ਨੂੰ ਸਮਝਿਓ ਭਾਣਾ
ਨੀਯਤ ਮੁਰਾਦਾਂ ਫਤਿਹ ਹੋਣੀਆਂ
ਨਿਸਚੇ ਕਰ ਕੇ ਜਣਾ
ਨਿਸਚੇ ਕਰ ਕੇ ਜਣਾ
ਰੁੱਖ ਹਵਾ ਆਏ ਧਰਤੀ ਪਾਣੀ
ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਸਬ ਬਨਿਓ ਹਾਣੀ
ਸਿੰਘ ਜੀਤਰਾ ਦੱਸਦੀ ਬਾਣੀ
ਬੱਬਰ ਨੂੰ ਜਬਰ ਜੀ
ਕਿਨੋ ਕਦੇ ਦਾੜ੍ਹਿਓ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਅੱਖੀਆਂ ਕੇ ਨਫਰਤ ਕਰਿਓ ਨਾ
ਕਿਰਤ ਕਰੋ ਵੰਡ ਕੇ ਛੱਕਿਆ ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜਓ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਅੱਖੀਆਂ ਕੇ ਨਫਰਤ ਕਰਿਓ ਨਾ
ਕਿਰਤ ਕਰੋ ਵੰਡ ਕੇ ਛੱਕਿਆ ਆਪਸ ਵਿਚ ਲੜਓ ਨਾ
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਅੱਖੀਆਂ
