Kara haber tez duyulur
unutsun beni demişsin
Bende kalan resimleri
mektupları istemişsin
Üzülme sevdiceğim bir
daha çıkmam karşına
Sana son kez yazıyorum
hatıralar yeter bana
Unutma ki dünya fani
veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni
can bedenden çıkmayınca
Unutma ki dünya fani
veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni
can bedenden çıkmayınca
Kurumuş bir çiçek buldum
mektupların arasında
Bir tek onu saklıyorum
onu da çok görme bana
Aşkların en güzelini yaşamıştık yıllarca
Bütün hüzünlü şarkılar
hatırlatır seni bana
Unutma ki dünya fani
veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni
can bedenden çıkmayınca
Unutma ki dünya fani
veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni
can bedenden çıkmayınca
Kırıldı kanadım kolum
ne yerim var ne yurdum
Gurbet ele düştü yolum
yuvasız kuşlar misali
Selvi boylum senin için
katlanırım bu yazgıya
Böyle yazmışsa yaradan
kara toprak yeter bana
Unutma ki dünya fani
veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni
can bedenden çıkmayınca
Unutma ki dünya fani
veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni
can bedenden çıkmayınca
Unutma ki dünya fani
veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni
can bedenden çıkmayınca
Unutma ki dünya fani
veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni
can bedenden çıkmayınca
Unutma ki dünya fani
veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni
can bedenden çıkmayınca
