Uykuya dönük yüzün
Akşamdan kalma makyajın
Uzattığım yorgun bacakların
Akar gibi iner gece
Umuduna çevirir başı
Uzak bir zilin sesi
Götürür gibi seni düne
Getirir seni dünden bugüne
Olmaz dediğin olur
Biter yanı başında soluk
Susturur senin kelimeni
Yabancı dudaklar
Soyar kabuğundan
Çıkar savunmasız yerini
Belki yaşamaya ne dersin
Kaybolmayı bırak bulmaya ne dersin
Yeni bir gün
Yine bir gün
Var mı sabaha nefesin
Yeni bir gün
Yine bir gün
Nerde sabaha hevesin
Çarpışır tenler kokular yerleşir
Susar sözün yürür parmakların
Adım adım girer
Girer bir sokağına
Keşfeder şehrini
Tutunur
Ne bir tereddüt vardır
Ne de bir duraksama artık
Üstümüze biçilmiş
Elbiseler gibi
Çıkarılır atılır bir tarafa yalnızlık
Kesik kesik sözler verilir yarınlara
Unutturur gerçeği
Bugün var ya
Söylenmeyen söz
Kaldımı hala
Sonu yoktu başlamadı da bakma
Yeni bir gün
Yine bir gün
Yine bir gün
Yine bir gün
Var mı sabaha hevesin
Var mı sabaha hevesin
Yeni bir gün
Yine bir gün
Yeni bir gün
Yine bir gün
Var mı sabaha hevesin
Yeni bir gün
Yine bir gün
Yeni bir gün
Yine bir gün
Var mı sabaha hevesin
Yeni bir gün
Yine bir gün
Var mı sabaha hevesin
