(......ดนตรี......)
อย่าทำลืม ลืมกัน ลืมกัน
เกี่ยวข้าววันนั้น คมเคียวเกี่ยวขา
พี่คนพัน น้องยังเอายาทา
เกี่ยวข้าวอยู่นา วันนั้นสองคน
น้องไปบางกอก หลายปีก็บ่คืน
เจ้าลืมด้นฟืน แล้วบ่..หน้ามล
หรือติว่าอ้าย ซายควายเป็นคนจน
เลยบ่กลับอุบล ให้เห็นหน้าเห็นตา
แต๋ว แต๋ว แต๋ว แต๋ว แต๋ว
น้อง..แก้ว ช่างลืมพี่ลง
ลืมพี่แล้ว แก้วตาโฉมยงค์
เคยไปขุด ปูท่ง
เขียดมันร้อง อยู่นา
ปูหนีบน้อง พี่เป็นคนเอาออก
ทั้งขาใน ขานอก
เรายังออก พร้อมกัน
ตะวันแดงโหล่ ยามพระถั่งโปงแลง
น้องเคยใส่เสื้อแดง มารับพี่ทุกวัน
น้องรักพี่ พี่ก็รักน้อง
เหมือนน้ำในคลอง ที่ใหลเข้าหากัน
ใจผู้หญิง นั้นชอบเปลี่ยนง่าย
ชอบชิม หลายชาย
เปลี่ยนไป ทุกวัน
สิ่งที่เหลือ คือน้ำตาฉัน
เผลอตัว เพียงวัน
เธอนั้น ก็เปลี่ยนใจ..
(ดนตรี........)
แต๋ว แต๋ว แต๋ว แต๋ว แต๋ว
น้อง..แก้ว ช่างลืมพี่ลง
ลืมพี่แล้ว แก้วตาโฉมยงค์
เคยไปขุด ปูท่ง
เขียดมันร้อง อยู่นา
ปูหนีบน้อง พี่เป็นคนเอาออก
ทั้งขาใน ขานอก
เรายังออก พร้อมกัน
ตะวันแดงโหล่ ยามพระถั่งโปงแลง
น้องเคยใส่เสื้อแดง มารับพี่ทุกวัน
น้องรักพี่ พี่ก็รักน้อง
เหมือนน้ำในคลอง ที่ใหลเข้าหากัน
ใจผู้หญิง นั้นชอบเปลี่ยนง่าย
ชอบชิม หลายชาย
เปลี่ยนไป ทุกวัน
สิ่งที่เหลือ คือน้ำตาฉัน
เผลอตัว เพียงวัน
เธอนั้น ก็เปลี่ยนใจ..
..อัพโหลด by ..
