Yalnızlığın penceresinden
bu kaçıncı bakışım
Kaçıncıdır kahreden hasretine ağıtlar yakışım
Ezberlerimi bozdum,zamanlarımı şaşırdım
Kaçıncıdır bu
bilemiyorum,yokluğuna haykırışım
Umut deryalarım kurudu.çöllerde kaldım
Dünkü senli anılarıma
serap gibi sarıldım
Sensizliklerde
geceledim,,acılarda sabahladım
Kaçıncıdır bu,ardından
hep dualarla yakarışım
Ayrılığın gölgesi düştü,
karardı gündüzlerim
Uykuları bana haram kıldı nice gecelerim
Karabasanlara tutsak oldu şimdi düşlerim
Kaçıncıdır bu
karanlıklarda yıldızsız kalışım
Hazanları mevsimlerimden hiç atamadım
Baharların sevdasını bir daha tadamadım
Şimdi yokluğunun çıkmaz aylarındayım
Kaçıncıdır bu mevsimlerden
kışları yaşayışım
Meğer bir umutmuş bana varlığın
Şimdi bak hüzünlere vardı darlığın
Gelde artık bitsin şu kahrolası ayrılığın
Kaçıncıdır bu,Allahıma avuçlar açışım.
