iSTEK ALTYAPI aLy-58
HAZIR OL...!
Nasılsın diye sormuştun
hatırlıyor musun?
Basit bi dille iyiyim demiştim sana.
Şimdi ben anlatayım.
Kalemim yazsın
Yüreklerse ses olsun bu satırlara
Bu satırlara..
Nasıl mıyım?
Dört bir yanı yalanlarla çevrili,
bir hayatın yabancısıyım,
Elleri sadece kalem
tutan bir bağımlıyım,
Mürekkebi kağıda
saçılmış bir yalancıyım.
Hep dudaklarına iyiyim
kelimesini dikmiş,
Ve yüzüne sahte gülücükler donatmış
Bir yalanım..
İyi değilim aslında
Kış geldi yine, sevmiyorum kara kışları,
Yüzüm kızarıyor soğuktan,
Sanki herşey yolunda da ,
Kalbim değil gibi.
Yalanı sevmezdi yüreğim,
Kandırıyorum kendimi belki de, kimbilir.
Avutuyorum.
Sahi gerçekten merak ediyor musun?
Islanmıyor artık kirpiklerim
Ve daha az düşünüyorum seni
Gözlerini.
Ellerimi sorma, kokun sinmiş gibi,
Ve ben hala, ellerimi
yüzüme götüremiyorum.
Kokun değer de burnuma hatırlarım
Ağlarım diye.
Nasıl mıyım?
Yarım kalmış bir şiir,
Henüz bestelenmemiş bir
şarkı sözü gibiyim.
Artık daha az kanıyor kalbim
Ve kimseye de kanmıyorum
Güven denilen duygunun
ardından gitmiyorum
Bir kez kalbime güvendim
Onda da yenildim
Sence ben artık bu savaşa
tekrar girer miyim?
Ölmedim belki, evet yaşıyorum
Her nasılsın dediklerinde ise
Yüreğimden taşıyorum
Her yeni gün sensizliğin ertesi
Adı, sanı yok ayların
Kara kış habercisi aylar, geçse ne yazar
Söylesene sende nasıl havalar?
İyilik, sağlık,
bunların hepsi sende kaldı biliyorum.
Şimdi sen kimbilir kaçıncı uykundasın
Olsun uyu.
Sen geceye iyilikler dilerken
Ben doğan güne iyi
geceler derdim hatırla
Çok yakıştı be sensizlik bana
Bıraktığın yerde veya
biraz ötede aşkını yaşa
Ben çoktan o yolları unuttum aslında
Unuttum…
Nasıl mıyım ?
Bilmiyorum
Geçip gidiyorum kenarından
senli düşlerimin.
Tarifsiz bir eksiklik var içimde
Bir türlü de beceremiyorum yaşamayı
Unutmak denilen şey
Nasıl bir şey di ki böyle
Üstüm başım darmadağın
Yüzüme baksan hüzün
Sorsalar ya bir kez
Nasıl bir hikaye böyle
Nereden başlarım ki anlatmaya
Bazen kendime anlatıyorum
Bir sonuca varıyorum sensizlikle biten
Hayat uzun mu kısa mı bilmiyorum
Geçiyor elbette zaman
ve ben yaş alıyorum
Her sensiz geçen günde
Nasılsın diye soranlaraysa
Yaş’ıyorum diyorum.
Nasıl mıyım?
Yazıyorum ardın sıra
Sana, bana, bize ve
geride ne kaldıysa işte
Kalmıyor kimseye de bu acı
Bir kadehte unutuyorum sanıyorum
Sonra daha da derinden yaşıyorum
Ardı yitik mektuplar gibi kalıyorum
Ve bu hikaye gözlerine değerken
Ben galiba yine kendimi
kendimle kandırıyorum
Nasıl mıyım?
Gündüzleri gerçek,
Geceleri ise koskoca bir yalanım
Dedim ya,
Ben sadece kalemi elime
aldığımda insanım.
Bir daha sorma Nasılsın diye
Okuduğun kadarım işte
Okuduğun kadarım..
