Üzül, düşün taşın, bittim düşünecek bir başım yok
Varsa yoksa sen oysa sende halâ benden iz yok
Biliyorum! Sus söyleme ey herşeyi bilenim yok
Bize hiç yol, hiç yol, hiç yok, hiç yok
Diliyorum birleşecek ayrıysa da yollar yolumuz aynı yol
Doydum herşeye daha daha ne olacak zaten daha daha ee?
Eh bu da oldu e daha daha ne?
Yok tadı yaşamın yokluğun bahane.
Koşsam beyaza kolumdan tutup çeker beni gölgem siyaha
Tahmini en kısa sürede somurtuk gülmene vermiyor izni
Ve ben diyemem dokun yakmam elini
Cayırdamışım düşünürken seni
İster istemez ben yangın yeri
Sana yakınken herşeyden uzak biri
Kaymaz kalp ona dikişli
Dolu dünyada bir tek o varmış gibi
Hoş geldin bana kop kıyametim
Bana senden başka bir son olamaz ki
Ne kadar çabalasam da erişemem çok yüksektesin çok
Kolayım oysa sana benimse sana çıkan bir yolum yok
Her yanım sen oldun kendimi görecek gözüm yok
Bürüdün aklımı hiç düşünemem ki başka düşüm yok
Sen çiçek açan ağaç benimse kurumamış bir dalım yok
Şımartır yağmur seni beni es geçer ölmüşe damla yok.
İsterim bir günlüğüne seni unutayım tek ben kalayım
Çok isterim ben bir günlüğüne beni hatırlayayım yine ben olayım.
Hiç miyim? Ya da herşey miyim?
Ağır siste nasıl kendimi göreyim?
Her yer sen bana her yer sen
Dört yana bakıyorum her yer sen.
Aklıma gelen hep geliyor başıma
Eninde sonunda olacak oluyor
Hoşuma gitmiyor boşuna uğraşım
Tırmanıyor canım burnumun ucuna.
Tüm zorluklara rağmen
Ulaştırıyor yükünü deve
Gideceği yere (yere)
Gecikse de gideceği yere.
Çölü geçmekten zor sana varabilmek
Israr ediyorum illa sen diye ille de sen
Derdim yok tek takıntı sen vazgeç deyip unutabilsem
Unuturum vaz geçmek istersem ama tek beyin olmuşken senlen
Ayıramam ki seni asla benden.
Ne kadar çabalasam da erişemem çok yüksektesin çok
Kolayım oysa sana benimse sana çıkan bir yolum yok
Her yanım sen oldun kendimi görecek gözüm yok
