--MECHULEGIDENYOLCU--
**Emre Özdemir - Anlatamadığım Çok Şey Var**
"Anlatamadığım ne çok şey var içimde.
…ve yazamadığım.
Pişmanlıklarımın, keşkelerimin, suskunluklarımın,
Bin bir hevesle yürüdüğüm yolların hesabını soruyorum kendime.
Hani sorsa birileri derdimi; başımı kaldırıp cevap bile veremeyeceğimi biliyorum.
İçimde ki yalnızlıktan kimsenin haberi olmayacak.
Haberi olmayacak kimsenin, aşamadığım duvarlardan.
Onca kaybedişten sonra, kendimi bile koyamıyorum kendi yerime.
Sancılarım birikti.
Su verdiğim çiçekler çürüdü.
Mevsimlerin sırası değişti.
Pencereme konan kuşlar bile terketti beni.
Aklımda yüzlerce soru,
Dudaklarımın da kalmadı takati.
Anlatamadığım ne çok şey var içimde.
Anlatmadığım…
Çokça kesilmiş ne çok sözüm var,
Yarım kalmış aşklarım,
Kursağıma batan heveslerim,
Henüz kurulmaya bile fırsat kalmamış hayallerim.
Ne çok şey var; hepsi de ben gibi yarım…
Bunca ayrılıktan sonra bir daha çıkılır mı bu yola?
Kesilir mi biletim uzak diyarlara?
Sahip çıkar mı birisi yalnızlıklarıma?
Mecal kalır mı tekrar adım atmaya?
Yeni yeni fark ediyorum;
Ağlamakta mı yakışırmış bana?
Oysa ne tebessümü, ne de aşkı yakıştırdılar.
Ne çok sorum var kendime, hiç biri yanıtlanmamış.
Ben Kendimle bile geçinemiyorum artık.
Herkesin bahsettiği bir yer var.
Umutlar, mutluluklar, hayaller…
Hepsi orada.
Adresini sordum, söylemiyor kimseler.
Dargınlığım büyüyor o yüzden.
Düşlerimi avutamıyorum.
Kendime verdiğim sözleri tutamıyorum.
Arkamdan konuşanları susturamıyorum.
Herkesi dostum sanıyorum,
Yanılıyorum.
Sevdalarım çekip gitmez sanıyorum.
Uslanmıyorum.
Uslanmıyorum.
Uslanmıyorum…"
--MECHULEGIDENYOLCU--
