Çekil git artık düşlerimden,

Bıkıp usanmadın mı benden artık?

Gözlerimden, yüreğimden, içimden,

...ve varolan her şeyimden, git artık!

Dokunma! kirletirsin beyazları..

Konuşma! tüketirsin satırları..

Mehtabı bırak, doğan ayr k..

Çekil git! şafak gelen aralık...

Kanıyorum zaten, uzak dur benden!

Sebebin olurum, yakanın olurum,

Çekil git yolumdan, ölümün olurum,

...ve git artık,

ne olursun git benden!...

Konuşma! nefesini al benliğimden.

Ben soluğunu kesmeden,

Sus demeden, sus ne olur! söylemeden!

Git! bir daha, Allah aşkına,

hiç dönmeden...

Yıkıl git artık hayallerimden,

Kumdan evlerin, yıkıldı artık,

Taşlarımdan, oyuncaklarımdan, beynimden,

...ve yaşayan herşeyimden, git artık...

Uzanma, karaya çalarsın günlerimi..

Söylenme, devrik tümcelerim olursun..

Ne öznesini, ne yüklemini

kurtarabilirsin..

Çekil git, bırak, bütün düşüncelerimi...

Yaralıyım zaten, şöyle dur gönlümden.

Derdin olurum, korun olurum..

Çekil git, harın değil, külün olurum..

...ve git artık, ne olursun git,

git gözlerimden...

Kal yerinde öylece, ses etme,

Mevsimler solsun senelerce,

Mümkünse çıkmasın, o iki hece,

'Öldü!' de, bitsin bu işkence...

Ya da 'bir sonbahardı, sarardı..' de,

'Düşen her bir yaprakta, uzaklaştı' de,

De ki, 'gövdeden dal kırıldı,

Kopan candı, yıkıldı' de,

de ki 'öldü!' , 'öldü!' de..

'Yaşamaz!' de, 'olsun' de..

de ki 'bitti!' , 'bitti!' de..

'Kardı yağdı, yağmurdu aktı,

Sonra toprağa karıştı, kurudu.' de..

soldu de...

Ne bileyim işte, kısaca 'öldü!' de...

...Ve çekil git artık, gölge etme,

Alın yazısı gibi görme,

Değilim bir şeyin,

olmadım hiçbir şeyin,

Çekil git artık, ne olur!

çekil git, kötü söyletme...

'Yaşamaz!' de, 'olsun' de..

de ki 'bitti!' , 'bitti!' de..

'Kardı yağdı, yağmurdu aktı,

Sonra toprağa karıştı, soldu.' de..

Ne bileyim işte, kısaca 'öldü!' de..

Ne dersen de...