Olmadı

Sensiz çilem dolmadı

Yandı yürek durulmadı

Senin yokluğun bir kor gibi inan

Düştü de gönül deli sevdamıza bir an

Küllenip soğumadı

Küllenip soğumadı

Yokluğun bir kor gibi inan

Düştü de gönül deli sevdamıza bir an

Yaktı yıktı dağıttı da inan

Küllenip soğumadı

Hoşça kal dört duvar yalnızlığım

Kanlı kartal yuvası gibi

Bedenimi saran yatağımda

Ölümün soğuk yüzü

Ve sen ölürcesine sevdiğim

Bitti rüyam, hoşça kal

Hoşça kal dört duvar sensizliğim

Hüznümdeki gül kokusu

Kırık aynamdaki yüz

Sırtımdaki yamalı hırkam

Ah sen yalnızlığıma söndürdüğüm son sigaram

Saksıdaki karanfil, yaban yoncam

Gidiyorum hoşça kal

İçimde bir kır çiçeği

Soldu da bak uyanmadı

Boynu bükük bir garibim

İsmim nedir duyulmadı

Azrail kapımın önünden bir an olsun ayrılmadı

Çaldı şu ömrümü hiç yorulmadı

Sonra gittik sarıldık senin ardından

Bir yarım yüzle

Yokluğundaki hüznün bile yarısını götürmüşsün giderken

Daha çok üzülmeyim diye