Sabahın altısıydı, korkularımı frenlerdi
Bir kadın biraz hüzün, biraz zaman vaat ederdi
Lekeli karanlıkta fikirlerimiz kirlenirdi
Kapatıp tüm perdeleri de görmemeyi yeğlerdik
Oysa bütün isyanlarımız ay ışığındadır
Farklı yerlerde de olsak aynı yıldızın altındayız
Bi gün rastlarız bi gün kalırsak anlarız yalvarır
Duygularımız hırstandır, bi gün kapılar kapanır
Bir gün ellerim günahkar bi gün yastadır
Bi gün bedenim aşık olup yıllarca yaralı kalır
Bazen kalbini sızlatır bazen seni kıskanır ve
Islanır dı göz kapakların ağlamaklı bakmaktır
Olana bitene bazen bütün olaylar bile bembeyazdır
Boğulup sürüklendiğin odana bazen güneş doğmalıdır
Yırtılır dudakların artık bağırmaktan fenalaşır
Kapatırsın gözünü bir melek gelip seni uyandırır
Bu cinayet kimin, burası harabe
Bu hikaye derin, zaman ver iradem
Peki bu ses kimin, kafadaki manşet
Bu cenaze benim, fikrime müebbet
Bu cinayet kimin, burası harabe
Bu hikaye derin, zaman ver iradem
Peki bu ses kimin, kafadaki manşet
Bu cenaze benim, fikrime müebbet
Benim cezam alacakaranlıkta tutunmak zamana
Benim kavgalarım görünmez sokakta
Antalya' nın baharında bi kaldırımda sabah var
Belinde gizli bir tabanca kafasında plan var
Rüyalarını döndürürdü kabuslara zaman var
Bir siyah bir beyaz burada gökkuşağındaki renkler kadar
Olmuyorsa zorlamıycan avantadan
Mutluluk gelir ilaçlarla bu kervanda dağılcak
Soğuk havada ter akıtçak, alın yazımız kalcak
Defalarca vursalar da düştüğü yerden kalkacak
Yalvarmak yok geride beklemekte yok bu gece
Özlemekte yok düşünmekte yok yine de
Zirvelerden uzak bu yol tuzaklarla dolu
Radyolarda haberlerde söyler bir gün onu
Aşık olmak öyle delice Tanrım onu koru
Kapanırken perdelerimiz akıllarda tek soru
Bu cinayet kimin, burası harabe
Bu hikaye derin, zaman ver iradem
Peki bu ses kimin, kafadaki manşet
Bu cenaze benim, fikrime müebbet
Bu cinayet kimin, burası harabe
Bu hikaye derin, zaman ver iradem
Peki bu ses kimin, kafadaki manşet
Bu cenaze benim, fikrime müebbet
