ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้

ไม่เข้าใจสักทีในความต้องการ

ความรักเอยช่างบอบบาง

เหมือนไม่มีอยู่จริง

และฉันคิดว่ามันคงยังไม่ใช่

เลยเปิดใจให้เธอเข้ามาพิง

พัก ใจที่พึ่งจะโดนทิ้ง

แค่ให้พอมีแรงไหว

แต่...เกิดเป็นความรักขึ้นได้ยังไง

ยังงงหัวใจตัวเองอยู่

เหมือนกัน

ว่าทำไมฉันนั้นดูแปลกไป

ใครจะไปรู้ว่าความรักมัน

จะเกิดขึ้นตอนไหน โวโฮ

รู้ตัวอีกทีก็รักเธอไปแล้ว

และฉันคงไม่แคล้ว

ต้องคิดถึงเธออย่างคนบ้า

อยู่ๆ ใจก็เผลอมันละเมอ

พูดชื่อเธอก็มันอยากเจอ

คิดว่าจะไหว

แต่สุดท้ายทนไม่ไหว

แค่ที่พักที่รักเธอหมดใจ

ให้ทำเช่นไร โวโฮ

ถอนใจก็ไม่ทันแล้ว

แรกๆ แค่ที่ปรึกษา

ตอนที่ใจเธอมีปัญหา

แต่พอได้คุยกันทุกเวลา

ทำไมในใจฉันได้คำถาม

ว่าทำไมเธอไม่มอง

ทำไมเธอไม่ลอง

เปิดใจให้ฉันสักคน

เคยคิดว่าไม่ง่ายดาย

การที่เรานั้นพร้อมจะรักใคร

แต่พอเอาจริงยิ่งกว่านิยาย

กลายเป็นฉันรักเธอไปทั้งใจ

เป็นอย่างนี้ได้ไงก็ไม่รู้

ถอนใจก็ไม่ทันแล้ว

เกิดเป็นความรักขึ้นได้ยังไง

ยังงงหัวใจตัวเองอยู่

เหมือนกัน

ว่าทำไมฉันนั้นดูแปลกไป

ใครจะไปรู้ว่าความรักมัน

จะเกิดขึ้นตอนไหน โวโฮ

รู้ตัวอีกทีก็รักเธอไปแล้ว

และฉันคงไม่แคล้ว

ต้องคิดถึงเธออย่างคนบ้า

อยู่ๆ ใจก็เผลอมันละเมอ

พูดชื่อเธอก็มันอยากเจอ

คิดว่าจะไหว

แต่สุดท้ายทนไม่ไหว

แค่ที่พักที่รักเธอหมดใจ

ให้ทำเช่นไร โวโฮ

รู้ตัวอีกทีก็รักเธอไปแล้ว

และฉันคงไม่แคล้ว

ต้องคิดถึงเธออย่างคนบ้า

อยู่ๆ ใจก็เผลอมันละเมอ

พูดชื่อเธอก็มันอยากเจอ

คิดว่าจะไหว

แต่สุดท้ายทนไม่ไหว

แค่ที่พักที่รักเธอหมดใจ

ให้ทำเช่นไร โวโฮ

ถอนใจก็ไม่ทันแล้ว

ถอนใจก็ไม่ทันแล้ว