Garibin hakkını yersin
Sonra da hak hukuk dersin
Bir de adam beğenmezsin
Dur patron dur
Dur patron dur
Bakıp kapına gelene
İnanma sen her gülene
Şu halini bir bilene
Sor patron sor
Sor patron sor
Ayar verme insanlara
Hatayı kendinde ara
Önce başını duvara
Vur patron vur
Vur patron vur
Nefsine kullan cebrini
Aklına getir kabrini
Put eylediğin kibrini
Kır patron kır
Kır patron kır
Gözün hep oynaşta hazda
Kanaatin yoktur azda
Hep bana deme biraz da
Ver patron ver
Ver patron ver
Komisyon, avanta, parsa
Hepsi de sende ne varsa
Namuslusun biri sorsa
Zor patron zor
Zor patron zor
İdare edip durumu
Aldatırsın her kurumu
Yıkanmakla geçmez ki bu
Kir patron kir
Kir patron kir
Haramla tüten o ocak
Sanma ki bâki kalacak
İnsanda biraz olacak
Ar patron ar
Ar patron ar
Paran çokmuş kime ne ki
Muhtaç iken yanındaki
Hani senin alnındaki
Ter patron ter
Ter patron ter
Riya akar her sözünde
Aydınsın güya özünde
Bir gram yoktur yüzünde
Nur patron nur
Nur patron nur
Kasvet bulaşır lafından
İnsan utanır gafından
Damlıyor her tarafından
Şer patron şer
Şer patron şer
Ozanım, boş söz söylemem
Kelâmın hakkını yemem
Sözün tamamını demem
Sır patron sır
Sır patron sır
