Ben zor bir insan değilim aslında

Herkes gibi doğrularım

ve yanlışlarım var

Kimsenin oyuncağı değilim

Kimseye muhtaç da değilim

Kendimi başkalarından

Üstün gören Biride değilim

Kulak asmıyorsam artık etrafıma

Bu kendi isteğim değildir

Her duyduğuma inanılmayacağını

Bugüne kadar Kandıklarım öğretti

Geri duruyorsam insanlardan

Korkuyorsam anlatılanlardan

Bu benim sucum değil

Herkesi kendim gibi görmeyeceğimi

Bana insan sandıklarım öğretti

Geçte olsa dersimi aldım hayattan

Soğudum dost sandıklarımdan

Her uzatılan el tutulmazmış oysa

Bunuda bana en sevdiklerim öğretti

Yaşamak zor değilmiş aslında

Zor olan kimseye güvenmeden yaşamakmış

Sırtını yasladığın duvarın

Altında ezilmekmiş zor olan

Bunu bana dost sandıklarım öğretti

Yalnızmışım çıktığım her yolda

tutunduğum her insanda

Bir yara daha aldım

İnanmıyorsam artık vuslatlara

Bunu bana bekler gitmez

sandıklarım öğretti

Dünya boş beklentiler boşaymış

Hiç bir şeyin değeri olmadığını

Aslında hiç bir şeye

güçümüzün yetmeyeceğini

O dert sandıklarımızın

aslında hiç olduğunu

Yıllar geçtikçe toprağa

verdiklerim öğretti