นั่งมองดวงดาว

คอยเฝ้าให้ดาวร่วงหล่น

กี่ครั้งกี่หน

ก็ยังไม่หล่นสักที

เฝ้าคอยชะเง้อ

แหงนคอรอคอยอย่างนี้

จากเดือนเป็นปี

ไม่มีอะไรเปลี่ยนผัน

หรือฟ้าบัญชา

ให้ฉันเกิดมาเพื่อเธอ

แต่ฟ้าคงเผลอ

ลืมสร้างให้เธอคู่ฉัน

ทุ่มเทเสมอ

ให้เธอเท่าไหร่เท่ากัน

ไม่มีสักวัน

ที่เธอนั้นจะเห็นใจ

ถามตัวเองว่าบ้าหรือเปล่า

เขาไม่ รักเรา

จะรักเขาอยู่ทำไม

ดอกฟ้าหมาวัด

มันเป็นแค่เพียงนิยาย

ยังไม่เจียมหัวใจ

มันเป็นอะไรของมัน

ยังเฝ้ายังคอย

คอยเฝ้าดวงดาวเรื่อยไป

เหนื่อยล้าแค่ไหน

ก็ยังเฝ้ารอ รอ รอ

กว่าเธอจะซึ้ง

ใครเขารักเธอมากพอ

ฉันคงต้องรอ

จวบวันที่ฉันสิ้นลม

ถามตัวเองว่าบ้าหรือเปล่า

เขาไม่รักเรา

จะรักเขาอยู่ทำไม

ดอกฟ้าหมาวัด

มันเป็นแค่เพียงนิยาย

ยังไม่เจียมหัวใจ

มันเป็นอะไรของมัน

ยังเฝ้ายังคอย

คอยเฝ้าดวงดาวเรื่อยไป

เหนื่อยล้าแค่ไหน

ก็ยังเฝ้ารอ รอ รอ

กว่าเธอจะซึ้ง

ใครเขารักเธอมากพอ

ฉันคงต้องรอ

จวบวันที่ฉันสิ้นลม