Μια βαθια ανασα παιρνω.

Τωρα πια τα καταφερνω.

Σ′ενα σκοινι, ισορροπω τυφλα.

Και οταν λες πως θα μ'αφησεις.

Κι οταν πας να μ′εξαντλησεις, αγαπη αντλω απο το πουθενα.

Αν δεν ειχα γινει ετσι, τιποτα δεν θα'χα αντεξει.

Δεν θα 'μενα εδω, δεν θα ′μουν εδω.

Αν δεν σ′αγαπουσα τοσο, δεν θα προσπαθουσα τοσο.

Δεν θα 'μενα εδω, δεν θα ′μουν εδω.

Μα ως εδω.

Λες κι ειναι καρδια γεματη.

Και οταν φταις, μονο αγαπη βρισκω παντου.

Και οταν μαλωνουμε, στις φωνες ακουω συγγνωμη, στις σιωπες σε θελω ακομη.

Χαιδευω αυτα που μας πληγωνουνε.

Αν δεν ειχα γινει ετσι, τιποτα δεν θα'χα αντεξει.

Δεν θα ′μενα εδω, δεν θα 'μουν εδω.

Αν δεν σ′αγαπουσα τοσο, δεν θα προσπαθουσα τοσο.

Δεν θα 'μενα εδω, δεν θα 'μουν εδω.

Μα ως εδω.

Αν δεν ειχα γινει ετσι, τιποτα δεν θα′χα αντεξει.

Δεν θα ′μενα εδω, δεν θα 'μουν εδω.

Αν δεν σ′αγαπουσα τοσο, δεν θα προσπαθουσα τοσο.

Δεν θα 'μενα εδω, δεν θα ′μουν εδω.

Μα ως εδω.