şimdi yoksun...
Seni düşünebilirim artık.
Tutar ellerini öperim uzun uzun
Kimseler ayıplayamaz beni,
yokluğunda seni nasıl
sevdiğimi anlayamazlar
işte gözlerin, işte dudakların
senin olan ne varsa karşımda duruyor.
Ayaklarını dilediğim yere
götürebiliyorum artık.
Sevdiğim şarkıları
söyletiyorum dudaklarına
ve hoyrat ellerimle seni
her gün biraz daha güzelleştiriyorum.
Bütün resimler sana benziyor hayret.
Bütün aynalarda sen varsın...
Nereye gitsem peşimden geliyorsun.
şimdi sigarasın dudaklarımda,
Biraz sonra beyaz bir kağıt
ve akşam içtiğim bir
kadeh içki olacaksın.
Kimse yokluğunda bunca sevilmedi
Kimse yokluğunda ilahlaşmadı bu kadar
Saçların böyle daha güzel,
Sen daha güzelsin
Gelecek mutlu günlerin ışığında
her şey daha güzel.
Ne var ki ayr ğın adı kötüye çıkmış,
yoksa bin yıl daha yaşamak isterdim
ve seni bin yıl daha
ayr klar içinde sevmek isterdim.
Umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor,
hiç gelmeyeceksin sanıyorum.
O zaman kurşun gibi bir
korku saplanıyor kalbime,
katran gibi bir yalnızlıktır
sarıyor içimi
yalnızlığımdan utanıyorum...
Beni sevmesen ölürdüm
Beni sevmesen çakıl tasiydim simdi
Beni sevmesen bir duvar gibi sağırdım
kördüm bir at kadar
ölümden acıydım,ölümden beterdim.
Beni sevmesen,
dünyayı bütün insanlara zindan ederdim.
Beni bunca saracak ne vardı,
kanıma girecek, gözbebeklerime oturacak
bir senfoni gibi
kulaklarımdan eksilmeyecek.
Ne vardı hiç karşıma çıkmasaydın,
bu kör olası gözler görmeseydi seni.
Ne vardı güzelliğini hiç bellemeseydim,
bir dua gibi bellemeseydim adını.
Ne vardı bütün gece
gözlerimi tavana dikerek
seni düşünmeseydim...
Belki karşımda değilsin,yan yorum
Bu gözler senin gözlerin değil
aldatıyorlar beni
Karanlığın gözleri olmalı bunlar
bana böylesine keder veren
gülmeyi,yaşamayı haram eden
bir karanlığın gözleri olmalı...
Öyleyse sana hiç yaklaşmayacağım.
Yalan bu geçici sevinç,bu nur,bu ışık
bu karanlığın ortasında
yanan alev gözler
bu bir kadeh içki aydınlık..
Ne dedimse inanma!
Seni değil kendimi kandırıyorum
Sen istediğin kadar varlığın kendisi ol
Ölümsüzlüğün ta kendisi
Ben günden güne yok olmaktayım
Bütün ışıkları kaldırıp attım bir yana
Anlamıyor musun?
Gökyüzü güneş olsa
Sende Karanlıktayım . . .
Ümit Yaşar Oğuzcan