เหม่อลอยทุกครั้ง

ที่บังเอิญได้ยินเพลงนั้น

เพลงที่มันคุ้นคุ้นในใจ

และสะกิดรอยบาดแผลเก่าเก่าที่เคยแห้งไป

ฉุดดึงตัวฉันกลับไปถึงเรื่องวันวาน

ความรักครั้งนั้น

ผ่านไปคล้ายความฝัน

และวันนี้ฉันเหมือนพึ่งตื่น

ลืมตามาพบความจริงว่าเราไม่อาจหวนคืน

แต่เมื่อได้ยินเพลงที่คุ้นใจ

เรื่องราวที่ดีมากมายก็ย้อนคืนมา

ทำไมไม่รู้

ภาพของเราวันนั้นไม่เคยเลือนลาง

ยังไม่หายไป

จะนานแค่ไหน

เหมือนว่ามันฝังไว้อยู่ในส่วนลึก

อยู่ในซอกใจ

ทุกครั้งที่ฟัง

ฉันนึกถึงเธอ

กี่ครั้งมันก็เผลอ

น้ำตาไหล

เพลงจบแล้ว

แต่ยังได้ยินคนเดียวทุกครั้ง

ราวกับเป็นเพลงที่ค้างในใจ

วนเวียนซ้ำซ้ำย้อนภาพเดิมเดิมแบบนี้เรื่อยไป

บทเพลงยังคุ้นใจ

แต่คนคุ้นเคยอยู่ที่ไหน วันนี้ไม่อยู่

ทำไมไม่รู้

ภาพของเราวันนั้นไม่เคยเลือนลาง

ยังไม่หายไป

จะนานแค่ไหน

เหมือนว่ามันฝังไว้อยู่ในส่วนลึก

อยู่ในซอกใจ

ทุกครั้งที่ฟัง

ฉันนึกถึงเธอ

กี่ครั้งมันก็เผลอ

น้ำตาไหล

ทำไมไม่รู้

ภาพของเราวันนั้นไม่เคยเลือนลาง

ยังไม่หายไป

จะนานแค่ไหน

เหมือนว่ามันฝังไว้อยู่ในส่วนลึก

อยู่ในซอกใจ

ทุกครั้งที่ฟัง

ฉันนึกถึงเธอ

กี่ครั้งมันก็เผลอ

น้ำตาไหล