ในบางช่วงเวลา

ที่สายตามองเหม่อ

ใจพร่ำเพ้อล่องลอยไกล

เสียงความเงียบครอบงำ

แม้ในผู้คนมากมาย

ราวกับคล้ายเวลาไม่เดิน

เห็นรอยยิ้มของใคร

ใครซักคนคนหนึ่ง

ที่ยังซึ้งตรึงทรวงใน

ลมหายใจอุ่นๆ

กลิ่นหอมที่ยัง

ไม่เสื่อมสลาย

ไม่จางหาย

ไม่เคยลบเลือนลาง

บางอารมณ์

หัวใจอ่อนล้า

บางเวลา

น้ำตามันเรียกร้อง

ยังคงจำ

สองตาที่เคยจ้องมอง

ร่ำร้อง โหยหา หา...

คิดถึง คิดถึง

คิดถึงคะนึงร่ำไป

คิดถึงใคร ใครคนนั้น

คิดถึง คิดถึงเขา

ไม่เคยจะลืมซักวัน

ฝากให้จันทร์

ช่วยบอกเขาได้ไหม

ต่อให้ดินมลาย

ท้องฟ้าจะหายไป

จะยังคงหัวใจ

จะรักเธอเรื่อยไป

ไม่ว่านานเท่าใด

ตราบสิ้นลมหายใจ

ยังคิดถึงเธอ..

บางอารมณ์

หัวใจอ่อนล้า

บางเวลา

น้ำตามันเรียกร้อง

ยังคงจำ

สองตาที่เคยจ้องมอง

ร่ำร้อง โหยหา หา...

คิดถึง คิดถึง

คิดถึงคะนึงร่ำไป

คิดถึงใคร ใครคนนั้น

คิดถึง คิดถึงเขา

ไม่เคยจะลืมซักวัน

ฝากให้จันทร์

ช่วยบอกเขาได้ไหม

ต่อให้ดินมลาย

ท้องฟ้าจะหายไป

จะยังคงหัวใจ

จะรักเธอเรื่อยไป

ไม่ว่านานเท่าใด

ตราบสิ้นลมหายใจ

ยังคิดถึงเธอ..