เมื่อคนเคยเหงา ถูกบรรเทาด้วยคำว่าแคร์
ได้รับการดูแล ให้เหงาแปรเป็นความสุขใจ
สายลมบางๆ พัดจางมาจากร่มไม้
กับเสียงกระซิบข้างใจ จากคนไกลว่าคิดถึงจัง
ฤดูปวดร้าวปิดเทอมยาว หายไปกับฝน
แค่หนึ่งคำหนึ่งคน กับแค่สนทนาบางครั้ง
หน้าบานประตู เคยดูแต่ดอกอ้างว้าง
ดอกเหงาข้างนอกหน้าต่าง ถูกบดบังเมื่อใจส่งถึง
เมื่อดอกแคร์บาน บาน บาน เมื่อได้ผูกพัน พัน พัน
แค่ได้ยินเสียงทุกวัน ว่าแคร์กันก็ซึ้ง
เมื่อดอกแคร์บานในใจ ก็เป็นสุขเกินใคร ใคร
รักคืออุ่นไอ อยู่ไกลก็แคร์ถึง
ไม่ได้แลตา ยังโทรมาทักทายทุกที
หลายอย่างในวันนี้ ก็เพราะมีเธอเป็นส่วนหนึ่ง
ถ้าคำว่าแคร์ นั่นแปลว่าความคิดถึง
อยากแหลงให้สักคำหนึ่ง ส่งไปถึงว่าแคร์เหมือนกัน
เมื่อดอกแคร์บาน บาน บาน เมื่อได้ผูกพัน พัน พัน
แค่ได้ยินเสียงทุกวัน ว่าแคร์กันก็ซึ้ง
เมื่อดอกแคร์บานในใจ ก็เป็นสุขเกินใคร ใคร
รักคืออุ่นไอ อยู่ไกลก็แคร์ถึง
ไม่ได้แลตา ยังโทรมาทักทายทุกที
หลายอย่างในวันนี้ ก็เพราะมีเธอเป็นส่วนหนึ่ง
ถ้าคำว่าแคร์ นั่นแปลว่าความคิดถึง
อยากแหลงให้สักคำหนึ่ง ส่งไปถึงว่าแคร์เหมือนกัน
