ไม่มีอะไรจะเสีย อีกแล้ว
เมื่อเธอเดินจากไป
ยืนยังแทบไม่ไหว
มันอ่อนล้า
เมื่อเธอมาตัดรอน
น่าจะบอกกับฉัน
ตั้งนาน ให้รู้ตัวก่อน
ถึงวันเธอจากจร
พอให้ฉันนั้นได้ทำใจ
นี่กลับแสร้งเป็นรัก
ยิ่งรักเธอ รักจนยอมเชื่อใจ
เห็นหน้าตาใสใส ซื่อซื่อ
ไยหนอช่างใจร้าย
หากใครเป็นอย่างฉัน
คงเข้าใจเจ็บจนเจียนตาย
ถึงรักเธอให้ตาย
สักเพียงไหน สิ้นไร้ราคา
ฆ่าฉันให้ตายดีไหมเล่าเธอ
ฉันไม่อยากเจอภาพเธอกับเขา
มันทิ่มแทงใจ เหมือนใครเขาเอา
เหล็กแหลมทิ่มเถ้าเผาไฟแทงตา
จากสุดบูชาเป็นสุดแค้นแสนเจ็บ
เธอฝากรอยเล็บไว้ตรงกลางใจ
อยากบอกให้รู้ว่าฉันก็มีหัวใจ
ไม่ใช่กางเกงใน
ฉันไม่ใช่ยกทรง
ใหม่ใหม่ก็ทำเป็นหลง
พอเก่าก็ทิ้งฉันไป
ฆ่าฉันให้ตายดีไหมเล่าเธอ
ฉันไม่อยากเจอภาพเธอกับเขา
มันทิ่มแทงใจ เหมือนใครเขาเอา
เหล็กแหลมทิ่มเถ้าเผาไฟแทงตา
จากสุดบูชาเป็นสุดแค้นแสนเจ็บ
เธอฝากรอยเล็บไว้ตรงกลางใจ
อยากบอกให้รู้ว่าฉันก็มีหัวใจ
ไม่ใช่กางเกงใน
ฉันไม่ใช่ยกทรง
ใหม่ใหม่ก็ทำเป็นหลง
พอเก่าก็ทิ้งฉันไป
ไม่ใช่กางเกงใน
ฉันไม่ใช่ยกทรง
