ลาจำลาแม่ดอกฟ้า

ขวัญใจคนจน

พี่ทนหม่นหมองครองเศร้า

รักเราต้องขาดกัน

พี่ปวดดวงใจ

เหมือนใครเอามีด

กรีดจาบัลย์

น้ำตาคนจน

สุดทนแล้วคนดี

มันสุดที่จะกลั้น

บุญทำมาวาสนา

พี่ไม่ทัน

จอมขวัญจงสุข

ส่วนพี่จะทุกข์

น้องไม่ต้อง ฟังข่าว

เจอคนดีพี่นี้

ก็พลอยดีใจ

แต่เจอน้องร้องไห้

หัวใจพี่ปวดร้าว

พี่ห่วงจริงจริง

รักเธอรักยิ่ง

โอ้นงเยาว์

แม้บุญเคยทำ

แต่กรรมนั่นสิมาเกย

เลยต้องใช้กรรมเก่า

เป็นชาวดิน

มุ่งถวิลปองดาว

ถูกเขาหักอก

อกจึงต้องช้ำ

เพราะกำแพงเงินกั้น

จงไปดีเถิดนะ

คนมีราคา

พี่คนบุญน้อยด้อยค่า

สัญญารักพี่เป็นหมัน

ลาก่อนคนงาม

รักพี่โดนห้าม

กลางคัน

ขอพรคนจน

ช่วยดลให้น้องคนดี

มีสุขรักคงมั่น

บุญทำมาวาสนา

พี่ไม่ทัน

สวรรค์รักพี่ล่ม

อดเชยชมชู้

รู้คำเดียว ว่าเศร้า