ย่างเข้าเดือนหก
ฝนก็ตก พรำ พรำ
กบมันก็ร้อง งึมงำ
ระงมไปทั่ว ท้องนา
ฝนตกทีไร
คิดถึงขวัญใจ ของข้า
แม่ดอกโสน บ้านนา
น้องเคยเรียกข้า
พ่อดอกสะเดา..
ย่างเข้า เดือนหก
ฝนก็ตก ปรอย ปรอย
หัวใจพี่ร้อง โอย โอย
คิดถึง แม่ดอกอันชัน
ฝนตกลงมา
คิดถึงขวัญตา น้องเจ้า
ไม่เจอหน้าน้อง แม้เงา
หรือลืมรักเรา เสียแล้วแก้วตา
ถามว่าฝนเอ๋ย ทำไมจึงตก
ตอบว่าฝนตก
เพราะกบมันร้อง
เรียกฝนบนฟ้า
ถามว่า พี่เอ๋ย
ทำไมร้องไห้ และหลั่งน้ำตา
ตอบว่าหัวใจ ของข้า
คิดถึงแก้วตา จึงร้องไห้
ย่างเข้า เดือนหก
ฝนก็ตก ปรอย ปรอย
พี่ยังมาหลง ยืนคอย
น้องจน พี่ปวดหัวใจ
ฝนตก พรำ พรำ
พี่ยิ่งระกำ หมองไหม้
พี่ต้องตากฝน ทนหนาวใจ
น้องจากพี่ไป
เมื่อเดือนหก..เอย
ถามว่าฝนเอ๋ย ทำไมจึงตก
ตอบว่าฝนตก
เพราะกบมันร้อง
เรียกฝนบนฟ้า
ถามว่า พี่เอ๋ย
ทำไมร้องไห้ และหลั่งน้ำตา
ตอบว่าหัวใจ ของข้า
คิดถึงแก้วตา จึงร้องไห้
ย่างเข้า เดือนหก
ฝนก็ตก ปรอย ปรอย
พี่ยังมาหลง ยืนคอย
น้องจน พี่ปวดหัวใจ
ฝนตก พรำ พรำ
พี่ยิ่งระกำ หมองไหม้
พี่ต้องตากฝน ทนหนาวใจ
น้องจากพี่ไป
เมื่อเดือนหก..เอย
