เท่านี้ก็ตรม หนักหนา

แล้วยังจะมา

ใช้ความเย็นชา ฆ่าฉัน

อกตรม ขมจิต

คิดว่าสักวัน

คิดว่าไม่นาน

ฉันคงจะสิ้น

เท่านี้ก็ตรม ไม่หาย

ไหนยังต้องอาย

แลัวยังไม่วายถวิล

ต้องซม ซบหน้า

น้ำตาร่วงริน

ไหลโลมลงดิน

เหมือนรินจากใจ

อย่าเย้ยเยาะฉัน

แล้วคงสักวัน

เธอต้องร้องไห้

วันนี้ปรีดา

พรุ่งนี้ปราชัย

แล้วจะเจ็บใจ

โทษใคร เล่าเธอ

เท่านี้ก็ตรม เจ็บช้ำ

ระกำเท่าใด

ฉันยังอภัย ให้เสมอ

ไม่เคย นึกโกรธ

คิดลงโทษเธอ

แล้วใครเล่าเออ

รักเธอเท่าฉัน

อย่าเย้ยเยาะฉัน

แล้วคงสักวัน

เธอต้องร้องไห้

วันนี้ปรีดา

พรุ่งนี้ปราชัย

แล้วจะเจ็บใจ

โทษใคร เล่าเธอ

เท่านี้ก็ตรม เจ็บช้ำ

ระกำเท่าใด

ฉันยังอภัย ให้เสมอ

ไม่เคย นึกโกรธ

คิดลงโทษเธอ

แล้วใครเล่าเออ

รักเธอเท่าฉัน