ว่าเทื่อหนึงเคยได้ยืนเคียงข้างกาย

เทื่อหนึ่งเคยใช้ผ้าห่มผืนเดียวกัน

เคยบอกว่าฮักก่อนนอนทุกวัน

ให้เจ้าฝันดี

บ่เป็นหยังดอกว๋า

อย่างขี่ล่ายอ้ายกะเคยเป็น

เคยเป็นคนฮักของเจ้าคนหนึ่ง

ถึงแม้เจ้าสิมีคนใหม่

กะขอบใจในความหวานซึ้ง

แค่เพียงเทื่อหนึ่ง

ให้จดให้จำในหัวใจ

เจ็บกะสิอดเอา

เหงาแน่คงบ่ถึงตาย

อ้ายคนผุฮ้ายกะเข้าใจที่เจ้าเมิน

เส้นทางเดินของอ้ายมันลูกรัง

จักฝุ่นจักหยังหมองมัวเหลือเกิน

สิให้เจ้าเดิน

ไปจั่งได๋มีแต่ไง่เข้าตา

บ่โทษบ่ว่า บ่เคียดบ่ขม

ถึงใจดวงนี้ต้องทุกข์ระทมก็ยังดีใจ

ว่าเทื่อหนึงเคยได้ยืนเคียงข้างกาย

เทื่อหนึ่งเคยใช้ผ้าห่มผืนเดียวกัน

เคยบอกว่าฮักก่อนนอนทุกวัน

ให้เจ้าฝันดี

บอกคนใหม่ของเจ้าแน่เด้อ

ให้เฮ็ดเสมอก่อนนอนอย่างนี้

เพราะโตอ้ายมันเบิดหน้าที่

มีสิทธิ์แค่ห่วงห่างห่างยังดี

สิยิ้มทั้งน้ำตา

บ่โทษบ่ว่า บ่เคียดบ่ขม

ถึงใจดวงนี้ต้องทุกข์ระทมก็ยังดีใจ

ว่าเทื่อหนึงเคยได้ยืนเคียงข้างกาย

เทื่อหนึ่งเคยใช้ผ้าห่มผืนเดียวกัน

เคยบอกว่าฮักก่อนนอนทุกวัน

ให้เจ้าฝันดี

บอกคนใหม่ของเจ้าแน่เด้อ

ให้เฮ็ดเสมอก่อนนอนอย่างนี้

เพราะโตอ้ายมันเบิดหน้าที่

มีสิทธิ์แค่ห่วงห่างห่างยังดี

ว่าเทื่อหนึงเคยได้ยืนเคียงข้างกาย

เทื่อหนึ่งเคยใช้ผ้าห่มผืนเดียวกัน

เคยบอกว่าฮักก่อนนอนทุกวัน

ให้เจ้าฝันดี

บอกคนใหม่ของเจ้าแน่เด้อ

ให้เฮ็ดเสมอก่อนนอนอย่างนี้

เพราะโตอ้ายมันเบิดหน้าที่

มีสิทธิ์แค่ห่วงห่างห่างยังดี

สิยิ้มทั้งน้ำตา