ช. เห็นสายน้ำนทีที่มันไหลไป
เหมือนว่าเราเคยแหวกว่ายด้วยกันก่อนนั้น
ใจที่คอยภักดี รักที่มีให้แก่กัน
ช่างผูกพันผูกกันมานานแสนนาน
ญ. เวรกรรมใดปางก่อนที่น้องได้ทำ
ขอรับกรรมในชาตินี้ที่ทำพี่ไว้
แค่ได้พบเพื่อลา แค่ได้มารับอุ่นไอ
จากกายพี่ก็ซึ้งใจที่น้องต้องลา
ช. ผ้ากาษาที่ให้มา พี่จะห่มไว้
อยากทำอย่างที่ตั้งใจ
เลือกไปสู่แดนพระธรรม
อยู่ที่ไหนน้องจงรับบุญที่พี่หนุนนำ
ขอให้เวรกรรมน้องจงสิ้นไป
ญ. สายน้ำโขงขอจงช่วยเป็นพยาน
ถึงดวงไฟขึ้นจากน้ำแล้วพลันดับไป
ช. แต่ความรักของเราจะไม่มีวันเสื่อมคลาย
เกิดชาติไหนให้เราได้รักกันเหมือนเดิม
ญ. ผ้ากาษาโมทนาให้พี่ห่มไว้
ได้ทำอย่างที่ตั้งใจ
เลือกไปสู่แดนพระธรรม
อยู่ที่ไหนพี่จงอโหสิกรรมให้กัน
บุญที่พี่ทำจะนำน้องไป
ชญ. สายน้ำโขงขอจงช่วยเป็นพยาน
ถ้าดวงไฟขึ้นจากน้ำสองดวงวันไหน
นั่นคือรักของเราจะรักกันไม่เสื่อมคลาย
เกิดชาติไหนให้เรารักกันเหมือนเดิม
เกิดชาติไหนให้เรารักกันเหมือนเดิม
