ความจริงที่ฉันต้องการเก็บไว้
มันทำให้ฉันต้องคอยห่างเธอ
ไม่กล้ามอง ไม่จ้องตา ไม่ค่อยมาเจอ
เดี๋ยวจะเผลอ เกิดหลุดปากอะไรไป
บังเอิญคืนนั้นพระจันทร์สุดสวย
บังเอิญตอนนั้นเหลือเธอกับฉัน
ทั้งสายลมและแสงดาว
ก็เหมือนแกล้งกัน
บังคับกัน จนฉันทนไม่ไหว
ไม่มีทางหนีได้เลยฉันเลยต้องเอ่ยปาก
บอกรักเธอ รักเธอมานานแสนนาน
ไม่อยากให้รู้...ให้จำ
ไม่อยากทำให้รำคาญ
เพียงแต่คืนนั้น
ทุกอย่างบอกฉัน
ว่าต้องพูดความจริง
พอเธอได้รู้แล้วเธอโกรธไหม
มันคงไม่ใช่เป็นความผิดฉัน
ต้องโทษดาว โกรธสายลม และโทษพระจันทร์
ที่สั่งฉัน...ให้ฉันต้องบอกเธอ
ไม่มีทางหนีได้เลยฉันเลยต้องเอ่ยปาก
บอกรักเธอ รักเธอมานานแสนนาน
ไม่อยากให้รู้...ให้จำ
ไม่อยากทำให้รำคาญ
เพียงแต่คืนนั้น
ทุกอย่างบอกฉัน
ว่าต้องพูดความจริง
ไม่มีทางหนีได้เลยฉันเลยต้องเอ่ยปาก
บอกรักเธอ รักเธอมานานแสนนาน
ไม่อยากให้รู้...ให้จำ
ไม่อยากทำให้รำคาญ
เพียงแต่คืนนั้น
ทุกอย่างบอกฉัน
ว่าต้องพูดความจริง
เพียงแต่คืนนั้น
ทุกอย่างบอกฉัน
ว่าต้องพูดความจริง
