เป็นแค่ผู้บ่าวไทบ้าน

น้องเลยรำคาญบ่มาใกล้

หลงฮักหลงคารมเสี่ยใหญ่

กินเหล้าย้อมใจอยู่เหมิดคืน

มื้ออื่นแล้วน้องสิแต่งงาน

แม่เจ้าสาวหน้าบานปานกระด้ง

อ้ายสิเว้าอ้ายว่าแบบตรง ๆ

สิแช่งน้องทางตรงและทางอ้อม

ยางเซมาในงานแต่งน้อง

พร้อมกับซองอวยพรแต่งงาน

เปิดอ่าน แนเด้อคำแพง

เพราะมันเป็นคำแช่ง ส่งท้ายใส่ซอง

ยามกินข้าว ขอให้ข้าวคาคอ

เฮ็ดหยังก็อ่าให้มั่งอย่าให้มี

เดินทางไกลขอให้พ้อแต่ผี มาเข้าฝัน

อยู่กันไปขอให้ผิดแต่กัน

ให้ผัวเป็นหมันขอให้มีลูกยาก

ให้เจ้าทั้งสองลำบาก ฮอดมื้อตาย

อ้ายขอแซ่งใส่ซอง มื้องานดองบ่ให้มีคนหลาย

ให้เจ้าบ่าวหัวใจวายตาย

มื้อเข้าเรือนหอ

ดนตรี

ยามกินข้าว ขอให้ข้าวคาคอ

เฮ็ดหยังก็อ่าให้มั่งอย่าให้มี

เดินทางไกลขอให้พ้อแต่ผี มาเข้าฝัน

อยู่กันไปขอให้ผิดแต่กัน

ให้ผัวเป็นหมันขอให้มีลูกยาก

ให้เจ้าทั้งสองลำบาก ฮอดมื้อตาย

อ้ายขอแซ่งใส่ซอง มื้องานดองบ่ให้มีคนหลาย

ให้เจ้าบ่าวหัวใจวายตาย

ยามกินข้าว ขอให้ข้าวคาคอ

เฮ็ดหยังก็อ่าให้มั่งอย่าให้มี

เดินทางไกลขอให้พ้อแต่ผี มาเข้าฝัน

อยู่กันไปขอให้ผิดแต่กัน

ให้ผัวเป็นหมันขอให้มีลูกยาก

ให้เจ้าทั้งสองลำบาก ฮอดมื้อตาย

อ้ายขอแซ่งใส่ซอง มื้องานดองบ่ให้มีคนหลาย

ให้เจ้าบ่าวหัวใจวายตาย

มื้อเข้าพาขวัญ