เจ้า จากไกล

ไปตั้งนาน

หลงรอวัน

คอยเจ้านั้น คืนทุ่ง

หลงเพลิน เมืองกรุง

หลงความรุ่งเรือง

เมืองฟ้าอำไพร

ไปหลงสิ่ง ยวนเย้า

ลืมรักเก่า เอาไว้

ทิ้งนาทิ้งไร่

หนีไกลไม่ย้อนรอย

ลืมหนุ่มน้อย ชาวนา

เคยจับเคี่ยว

เกี่ยวคู่กัน

น้องลืมวัน

เคยสุขสันต์เริ่งร่า

ถึงคราว มีงาน

สงกรานต์บ้านเรา

เคยชื่น อุรา

เคยตักบาตร่วมขัน

เคียงคู่กันมา

สงกรานต์เดือนห้า

ขวัญตาอยู่ไหนกัน

คงสงสุขสันต์ในกรุงไกล

.....ดนตรี.....

คอยเจ้าเยือน

เดือนสิบสอง

น้ำ เหนือนอง

ท่วมทั้วท้องนาไร่

เหลียวดู นงเยาว์

ไร้เงายอดหญิง

ก็ยิ่งอาลัย

เคยร่วมปล่อย กระทง

ลงน้ำร่วมเสี่ยงทาย

สองเราเคยให้

สัญญาว่า รักกัน

เป็นมิ่งขวัญ ในดวงใจ

ลืมเจ้าลืม

ความหลัง

ร้างเลือนลืม

วันขึ้นปีใหม่

เย้ายวนกัน

ของขวัญให้มา

คือผ้าสีไพร

พร้อมภาพ ส.ค.ส.

มองเห็นก็ใจหาย

เหมือนดังจะให้

ไว้รองหยดน้ำตา

เป็นผ้าซับ น้ำตาเรา