คือไกลแท้น้อ

ทางคืนเมือบ้าน

ได้แต่คึดฮอดคือเก่า

อยู่เมืองฟ้า

แต่ฟ้าบ่แม่นของเฮา

อดเอา บอกผู้เจ้าของ

ต้องมีมื้อได้ดี

ต้องมีมื้อคือฝัน

ถึงฝันยังปลิวล่องๆ

คนอยู่ทางบ้าน

กะยังถ่ายังคอง

ได้แต่หวังว่าคงบ่ดน

เป็นดอกสะแบง

ที่เคยบานกลางทุ่ง

ถึงอยู่เมืองกรุง

แต่บ่เคยลืมต้น

ดนปานได๋

แต่บ่เคยลืมส่น

ยังอดทน

เพื่อคนทางบ้าน

เป็นดอกสะแบง

ที่ลมพัดมาไกล

ลังเทือฮ้องไห้

เหลือใจนำฝัน

ปลอบตัวเอง

อย่าไหวอย่าหวั่น

ยังถ่าคอยมื้อนั้น

มื้อที่ฝันเป็นจริง

สะแบงดอกนี้สิคืนบ้าน

************

เห็นดาวลางๆ

เห็นเดือนมัวๆ

ฟ้าเดียวแต่บ่คือกัน

ลมพัดต้อง

แฮงเหงาแฮงคึดฮอดบ้าน

ฝากลม ไปยามไปส่อง

ต้องมีมื้อได้ดี

ต้องมีมื้อคือฝัน

ถึงฝันยังปลิวล่องๆ

คนอยู่ทางบ้าน

กะยังถ่ายังคอง

ได้แต่หวังว่าคงบ่ดน

เป็นดอกสะแบง

ที่เคยบานกลางทุ่ง

ถึงอยู่เมืองกรุง

แต่บ่เคยลืมต้น

ดนปานได๋

แต่บ่เคยลืมส่น

ยังอดทนเพื่อคนทางบ้าน

เป็นดอกสะแบง

ที่ลมพัดมาไกล

ลังเทือฮ้องไห้

เหลือใจนำฝัน

ปลอบตัวเอง

อย่าไหวอย่าหวั่น

ยังถ่าคอยมื้อนั้น

มื้อที่ฝันเป็นจริง

สะแบงดอกนี้สิคืนบ้าน

************

เป็นดอกสะแบง

ที่เคยบานกลางทุ่ง

ถึงอยู่เมืองกรุง

แต่บ่เคยลืมต้น

ดนปานได๋

แต่บ่เคยลืมส่น

ยังอดทนเพื่อคนทางบ้าน

เป็นดอกสะแบง

ที่ลมพัดมาไกล

ลังเทือฮ้องไห้

เหลือใจนำฝัน

ปลอบตัวเอง

อย่าไหวอย่าหวั่น

ยังถ่าคอยมื้อนั้น

มื้อที่ฝันเป็นจริง

สะแบงดอกนี้สิคืนบ้าน

************