बदनाम भएँ म तिम्रै कारणले, बरबाद भएँ म तिम्रै कारणले

बदनाम भएँ म तिम्रै कारणले, बरबाद भएँ म तिम्रै कारणले

तिमी मान या नमान, धोकेबाज, पागल हुँदै छु म तिम्रै कारणले

बदनाम भएँ म तिम्रै कारणले, बरबाद भएँ म तिम्रै कारणले

यौवनको आवेगमा, आएर आवेशमा बेहोश-बेहोश भई अँगाल्यौ तिमीले

यौवनको आवेगमा, आएर आवेशमा बेहोश-बेहोश भई अँगाल्यौ तिमीले

होमिएँ बत्तीमा पुतली बनेर, रमाईरमाईकन जलायौ तिमीले

जब मायामा अप्ठ्यारो आयो, जब समाजले औँला उठायो

आफूलाई निर्दोष देखायौ, धोकेबाज, दोष सबै मलाई लगायौ तिमीले

बदनाम भएँ म तिम्रै कारणले, बरबाद भएँ म तिम्रै कारणले

तिम्रो बेइमानी, समाजको तिरस्कार, म हिँड्न सकिन ठाडो शिर पारेर

तिम्रो बेइमानी, समाजको तिरस्कार, म हिँड्न सकिन ठाडो शिर पारेर

जाऊँ म कहाँ? बाँचूँ म कसोरी? रोऊँ म कति यी आँसु झारेर?

स्वार्थ रहेछ तिम्रो मायामा, कपट रहेछ तिम्रो त्यो मनमा

मेरो पीडामा रमायौ, धोकेबाज, पलपल मलाई त रुवायौ तिमीले

बदनाम भएँ म तिम्रै कारणले, बरबाद भएँ म तिम्रै कारणले

तिमी मान या नमान, धोकेबाज, पागल हुँदै छु म तिम्रै कारणले

बदनाम भएँ म तिम्रै कारणले, बरबाद भएँ म तिम्रै कारणले