Kara haber tez duyulur

unutsun beni demişsin

Bende kalan resimleri

mektupları istemişsin

Üzülme sevdiceğim bir

daha çıkmam karşına

Sana son kez yazıyorum

hatıralar yeter bana

Unutma ki dünya fani

veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni

can bedenden çıkmayınca

Unutma ki dünya fani

veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni

can bedenden çıkmayınca

Kurumuş bir çiçek buldum

mektupların arasında

Bir tek onu saklıyorum

onu da çok görme bana

Aşkların en güzelini yaşamıştık yıllarca

Bütün hüzünlü şarkılar

hatırlatır seni bana

Unutma ki dünya fani

veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni

can bedenden çıkmayınca

Unutma ki dünya fani

veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni

can bedenden çıkmayınca

Kırıldı kanadım kolum

ne yerim var ne yurdum

Gurbet ele düştü yolum

yuvasız kuşlar misali

Selvi boylum senin için

katlanırım bu yazgıya

Böyle yazmışsa yaradan

kara toprak yeter bana

Unutma ki dünya fani

veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni

can bedenden çıkmayınca

Unutma ki dünya fani

veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni

can bedenden çıkmayınca

Unutma ki dünya fani

veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni

can bedenden çıkmayınca

Unutma ki dünya fani

veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni

can bedenden çıkmayınca

Unutma ki dünya fani

veren Allah alır canı

Ben nasıl unuturum seni

can bedenden çıkmayınca